Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 25 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. K. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 1339/13 wzywające do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] ([...]) w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty postanawia: umorzyć postępowanie zażaleniowe.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 1339/13 skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie.
Od tego zarządzenia skarżący złożył zażalenie, wnosząc jednocześnie o przyznanie prawa pomocy.
Zarządzeniem z dnia 5 sierpnia 2013 r. referendarz sądowy zarządził pozostawienie wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania ze względu na nieuzupełnienie braków tego wniosku.
W dniu [...] lipca 2013 r. skarżący uiścił wpis sądowy w wysokości, która została określona zarządzeniem z dnia 11 czerwca 2013 r., co potwierdził także osobnym pismem.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) sąd umarza postępowanie, gdy stało się ono bezprzedmiotowe z innych przyczyn niż wskazanie w § 1 i 2 tego przepisu. Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie, bowiem skarżący uiścił wpis sądowy, tym samym bezprzedmiotowym stało się postępowanie z zażalenia na zarządzenie wzywające do uiszczenia opłaty sądowej.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 193 i art. 198 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.