Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 25 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 sierpnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 160/08 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia rodzinnego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 160/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił wniosek M. P. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że postanowieniem z dnia 12 maja 2009r., odrzucono wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, złożony przez ustanowionego pełnomocnika z urzędu. W uzasadnieniu wyjaśniono, że skarżący udzielił pełnomocnictwa adwokatowi dnia 16 stycznia 2009 r. W tym dniu ustała przyczyna dla której nie wniesiono skargi kasacyjnej w terminie. Wniosek o przywrócenie terminu wraz ze skargą kasacyjną należało złożyć najpóźniej do dnia 23 stycznia 2009 r. Tymczasem skarga kasacyjna wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu została złożona dnia 11 lutego 2009 r.
Postanowieniem z 7 lipca 2009 r., sygn. akt I OZ 698/09, NSA oddalił zażalenie od powyżej opisanego postanowienia.
Pismem z dnia 1 sierpnia 2013 r. skarżący ponownie wniósł o przywrócenie terminu do dokonania czynności w postaci wniesienia skargi kasacyjnej, powołując się na wydany dnia 25 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt SK 17/12 wyrok Trybunału Konstytucyjnego, w którym Trybunał orzekł, że art. 87 §1 P.p.s.a. rozumiany w ten sposób, że w sytuacji niedochowania terminu do wniesienia skargi kasacyjnej o którym mowa w art. 177 §1 P.p.s.a., na skutek wystąpienia o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej ustaje z dniem, w którym powiadomiony o ustanowieniu pełnomocnik ma możliwość sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej, jest zgodny z art. 45 ust. 1 i art. 78 Konstytucji RP. Zdaniem skarżącego, wobec niezgodności z Konstytucją RP interpretacji przepisów art. 177 §1 i art. 178 w zw. z art. 87 §1 i 4 oraz art. 86 §1 i art. 88 P.p.s.a., która legła u podstaw odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej, a następnie jej odrzucenia, obecny wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej w sprawie jest zasadny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucając wniosek z dnia 1 sierpnia 2013 r. o przywrócenie terminu stwierdził, że sprawa była już przedmiotem prawomocnego rozstrzygnięcia w postanowieniu z dnia 12 maja 2009 r., od którego wniesione zażalenie oddalone zostało postanowieniem z 7 lipca 2009 r. Począwszy od wydania postanowienia przez NSA, okoliczności sprawy nie uległy zmianie. Dlatego w dalszym ciągu, wobec ustalenia, że skarżący uchybił siedmiodniowemu terminowi do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, złożony przezeń wniosek podlegał odrzuceniu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uznał, że pozostawał związany poglądem prawnym wypowiedzianym przez NSA w postanowieniu z 7 lipca 2009 r.
Powyższemu nie przeczy przywołany przez skarżącego wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 25 lipca 2013 r., sygn. akt SK 17/12. W orzeczeniu tym Trybunał nie stwierdził niezgodności z Konstytucją RP art. 87 §1 P.p.s.a., wydając tzw. wyrok interpretacyjny. Orzeczenie takie nie prowadzi do zmiany istniejącego stanu prawnego. Poza tym zwrócono uwagę, że sam wyrok Trybunału nie stanowi przesłanki do przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej. Nie może być on również traktowany jako kolejna instancja odwoławcza, która obligowałaby sąd do zmiany podjętego prawomocnego rozstrzygnięcia.