Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sławomir Presnarowicz (spr.), po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. D. o ukaranie organu podatkowego grzywną za niewykonanie postanowień sądu sprawy ze skargi P. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] grudnia 2008 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie restrukturyzacji zaległości z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 1999-2000 oraz zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 1999-2000 r. postanawia: oddalić wniosek.
Pismem z dnia 6 lutego 2009 r., skarżący P. D., powołując się na art. 112 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej powoływana jako p.p.s.a.) złożył wniosek o ukaranie organu podatkowego grzywną za niewykonanie postanowień sądu. W ocenie skarżącego, Dyrektor Izby Skarbowej w B. nie wykonał postanowień wyroku Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 10 maja 2006 r. (sygn. akt II FSK 615/05) oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 października 2006 r. (sygn. akt I SA/Bk 265/06).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.
Wniosek jest bezpodstawny.
Zgodnie z art. 112 p.p.s.a. w razie uchylania się organu od zastosowania się do postanowienia sądu podjętego w toku postępowania i w związku z rozpoznaniem sprawy, sąd może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Z powyższego wynika, iż grzywna jest środkiem dyscyplinującym skierowanym do organu, za uchylanie się od zastosowania się do postanowienia sądu podjętego w toku postępowania i w związku z rozpoznaniem sprawy. Warunkiem grzywny jest "uchylanie się organu" od zastosowania się do postanowienia sądu, gdy organ, mimo braku przeszkód faktycznych lub prawnych, świadomie nie stosuje się do tego postanowienia (zob. B.Dauter, Zarys metodyki pracy sędziego sądu administracyjnego, Warszawa 2008, s. 257).
W niniejszej sprawie brak jest jakichkolwiek postanowień sądu, wydanych w toku postępowania i w związku z rozpoznaniem sprawy, skierowanych do organu, a których ten nie wykonał. Tym samym należało stwierdzić, iż wniosek skarżącego jest nieuzasadniony. Podkreślić należy, iż w orzecznictwie wskazuje się, iż nie ma podstaw do wymierzenia grzywny z powodu niezastosowania się przez organ do innych aktów niż postanowienia np. odstąpienia od wiążącej oceny sądu zawartej w wyroku (wyrok NSA z 27 marca 2001 r., sygn. akt I S.A. 2510/00 niepubl.), czy zaniechania wykonania zawartych w uzasadnieniu zaleceń (wyrok NSA z 25 stycznia 1999 r., sygn. akt IV SA 35/97, niepubl.).
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 112 w zw. z art. 55 § 1 p.p.s.a Sąd oddalił wniosek uznając go za nieuzasadniony.