Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Zbigniew Kruszewski po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/ Go 793/19 w sprawie ze skargi K.T. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (ONW) na 2017 rok postanawia: przywrócić termin do złożenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Go 793/19.
Postanowieniem z dnia 25 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Go 793/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim odmówił skarżącej przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi (postanowienie to doręczono skarżącej w dniu 2 marca 2020 r. (z.p.o. k 53 akt administracyjnych).
W dniu 16 marca 2020 r. skarżąca wniosła zażalenie na ww. postanowienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia.
W motywach uzasadnienia tego wniosku skarżąca podniosła, że od dnia 27 lutego 2020 r. do 2 marca 2020 r. przebywała na terenie Włoch - w miejscowości [...], na dowód tego przedłożyła zaświadczenie z firmy, którą wizytowała.
Skarżąca podniosła, że z uwagi na dynamiczny rozwój sytuacji związanej z epidemią koronawirusa wyjechała z Włoch, mimo iż planowany termin jej pobytu we Włoszech był znacznie dłuższy. Po powrocie z uwagi na złe samopoczucie udała się niezwłocznie do lekarza rodzinnego celem uzyskania informacji czy musi poddać się badaniu na obecność koronoawirusa. Wówczas została poinformowana przez lekarza rodzinnego, że powinna poddać się 14-dniowej kwarantannie i tak też uczyniła. Skarżąca wskazała, że przez pierwszy okres kwarantanny nie kontaktowała się z nikim. Dopiero 16 marca 2020 r., po konsultacji z lekarzem, korespondencję do Sądu przekazała osobie, która w jej imieniu wysłała list. Skarżąca zaznaczyła również, że przesyłka pocztowa zawierająca postanowienie Sądu o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, została odebrana 2 marca 2020 r. (skarżąca wskazała, że listonosz pozostawił ją u jej rodziców), tym samym został zachowany 7 dniowy termin do wniesienia przedmiotowego wniosku zgodnie z 87 P.p.s.a
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści w art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a." czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna.
Jednakże zgodnie z art. 86 § 1 P.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Wymogi formalne wniosku o przywrócenie terminu zostały sprecyzowane w art. 87 § 1 - § 4 P.p.s.a., zgodnie z którym pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Jako czas, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu skarżąca wskazała 16 marca 2020 r. - tj. dzień, w którym upłynął jej 14 dniowy termin domowej izolacji. W tym też dniu skarżąca złożyła wniosek o przewrócenie terminu do złożenia zażalenia. Skarżąca zachowała zatem termin, o którym mowa w art. 87 § 1 P.p.s.a, co umożliwia merytoryczne rozpoznanie wniosku.
Wyjaśnić należy, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy.
Strona wnosząca o przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym musi zatem wykazać (uprawdopodobnić), że w czasie biegu terminu do dokonania tej czynności zaistniała obiektywna przeszkoda uniemożliwiająca jej dokonanie czynności, a powstanie tej przeszkody nie było spowodowane jej działaniem i było od niej całkowicie niezależne (por. postanowienie NSA z 27 stycznia 2015 r., sygn. akt II GZ 798/14).
W rozpoznawanej sprawie skarżąca uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie tutejszego Sądu z dnia 25 lutego 2020r. sygn. akt I SA/Go 793/19 wskazała, że nie dokonała tej czynności w terminie bowiem po powrocie z Włoch, tj. 2 marca 2020 r., zmuszona była poddać się 14 dniowej kwarantannie. Jednocześnie przedłożyła zaświadczenie o przebywaniu w terminie 28 lutego do 2 marca 2020 r. na terenie Włoch. Tym samym brak jest podstaw by kwestionować oświadczenie skarżącej w tym zakresie. Mając na uwadze obecną sytuację związaną z pandemią koronawirusa stwierdzić należy, że skarżąca uprawdopodobniła, iż uchybiła terminowi nie z własnej winy.
Z tego też względu, Sąd, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. postanowił jak w sentencji.