Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

W podatku od towarów i usług ustaleń wynikających z faktur VAT nie może zastępować umowa cywilna.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 1 marca 1994 r. Jan K. zawarł umowę z wydawcą dziennika "R." Spółką z o.o. "P.", dotyczącą zakupu usług druku ogłoszeń prasowych dla osób trzecich w okresie od dnia 1 marca do dnia 31 grudnia 1994 r. Na mocy tej umowy ww. spółka zobowiązała się udzielić podatnikowi rabatu w wysokości 6 proc. a później 13 proc.

W dniu 26 października 1994 r. Jan K. dokonał sprzedaży ogłoszenia na rzecz Huty B. w likwidacji w wyniku przyjętego zlecenia. Sprzedaż ta została udokumentowana fakturą VAT nr V 18/94 pochodzącą z tego samego dnia, w której określono wartość sprzedaży netto w kwocie 12.010 zł i podatek według stawki 22 proc. w wysokości 2.2298,70 zł.

Natomiast w dniu 2 listopada 1994 r. podatnik zakupił druk ogłoszenia prasowego w dzienniku "R.", co udokumentowano fakturą VAT z tego samego dnia nr (...) podając wartość sprzedaży netto z uwzględnieniem 13 proc. rabatu w wysokości 10.448,70 zł i podatek według stawki 22 proc. w kwocie 2.298,70 zł.

W deklaracji VAT-7 za miesiąc październik 1994 r. z dnia 19 listopada 1994 r. podatnik wykazał kwotę 3.773,10 jako podatek podlegający wpłacie do Urzędu Skarbowego i część tej kwoty w wysokości 1.474,10 zł wpłacił. Co do pozostałej części podatnik wniósł o rozłożenie na raty. Wniosek ten spotkał się z decyzją odmowną Urzędu Skarbowego w B.

W dniu 20 grudnia 1994 r. Jan K. złożył deklarację korygującą za miesiąc październik 1994 r. obniżając podatek VAT do kwoty 1.474,40 zł.

Urząd Skarbowy w B. decyzją z dnia 7 maja 1996 r. określił Janowi K. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiąc październik 1994 r. w wysokości 3.773 n. zł, oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za miesiąc listopad 1994 r. w wysokości 2.207,80 zł. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano przepis art. 104 Kpa, art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. W uzasadnieniu wskazano, że w żadnej z faktur nie wykazano prowizji z tytułu wykonywanej usługi na rzecz Huty B. w B. Ponadto z umowy zawartej pomiędzy stroną a wydawcą "R." wynika, że podatnik działał pod własną firmą, ale w imieniu i na rzecz swoich klientów i nie jest on przedstawicielem, filią lub delegaturą biura ogłoszeń ww. gazety. Zgodnie z art. 6 ust. 4 cyt. ustawy o podatku VAT sprzedaż towaru lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą bądź rachunkiem uproszczonym i obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia wskazanych dokumentów, nie później niż w terminie 7 dni od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Natomiast przepis art. 19 ust. 3 cyt. ustawy stanowi, że obniżenie podatku należnego następuje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę albo w miesiącu następnym.

W odwołaniu od powyższej decyzji Jan K. powołał się na fakt, że w fakturze wystawionej przez wydawcę "R." wykazano rabat, który zdaniem odwołującego się jest inną postacią wynagrodzenia za usługę. Ponadto zakwestionowano prawdziwość podanych danych przez organ I instancji. Powołując się na powyższe argumenty strona odwołująca się domagała się uchylenia decyzji organu I instancji i umorzenia postępowania.

Strona 1/2