Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Jagiełło, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Asesor WSA Mirosław Surma, Protokolant Sekr. sąd. Łukasz Pastuszko, po rozpoznaniu w dniu 14 września 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi H. B. na akt Prezydenta Miasta K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie : odmowy zwrotu części opłaty za kartę pojazdu p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu 200 (dwieście) złotych tytułem uiszczonego wpisu.
I SA/Ke 206/06
UZASADNIENIENIE
Wnioskiem złożonym w dniu 17 sierpnia 2005 r. H. B. wystąpił o zwrot kwoty 470 zł. z tytułu uiszczenia zawyżonej opłaty za kartę pojazdu w związku z rejestracją samochodu marki [...] dokonaną w dniu 21 lutego 2005 r. Uzasadniając wniosek wskazał, że jakkolwiek opłata została pobrana na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz.1310) to treść rozporządzenia jest sprzeczna z art. 90 TWE, którego zapisy mają przymiot bezpośredniej stosowalności w krajach członkowskich oraz nadrzędności nad prawem krajowym tych państw. Ponadto, powołał się na sprzeczność przepisów rozporządzenia z art. 77 ust. 4 pkt.2 i ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP. W ocenie skarżącego, łączne koszty związane z drukiem, dystrybucją oraz wszelkimi czynnościami związanymi z kartą pojazdu nie przekraczają kwoty 30 zł, zatem pozostała kwota stanowi ukryty podatek.
Pismem z dnia [...].[...] Zastępca Prezydenta Miasta K. odmówił skarżącemu zwrotu opłaty w żądanej wysokości. Jako nieuzasadniony uznał zarzut sprzeczności przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym z przepisami prawa wspólnotowego. Podniósł, że nawet sprzeczność przepisów prawa krajowego z przepisami prawa wspólnotowego nie skutkuje nieważnością przepisów krajowych, lecz koniecznością ich uchylenia. W niniejszym przypadku nie może bowiem mieć miejsca zasada supremacji. Zasada ta może mieć zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy przepisy prawa wspólnotowego są dostatecznie precyzyjne i bezwarunkowe, nie zaś w przypadku gdy zawierają ogólnie brzmiące deklaracje lub gdy ich zastosowanie jest uzależnione od działań instytucji wspólnotowych lub państw członkowskich. Odnosząc się do zarzutu sprzeczności przepisów rozporządzenia z konstytucją wskazał, że na dzień sporządzenia pisma Trybunał Konstytucyjny nie rozpoznał wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich. Pismo zawiera pouczenie iż stosownie do art.52 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi H. B. przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Kielcach, którą wnosi się w terminie 14 dni od doręczenia pisma. Pismo zostało doręczone skarżącemu w dniu 13 września 2005 r.
W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach H. B. podtrzymał stanowisko zawarte we wniosku o zwrot części opłaty, w szczególności podtrzymał zarzut sprzeczności przepisów prawa krajowego z przepisami prawa wspólnotowego.
Wojewódzki Sad Administracyjny zważył co następuje:
Art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) powoływanej dalej jako ustawa P.p.s.a. zawiera katalog aktów i czynności organów administracji publicznej na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Należało zatem rozważyć, czy pismo odmawiające zwrotu części opłaty za kartę pojazdu spełnia warunki określone w tym przepisie. Zgodnie z § 2 pkt. 4 powołanego przepisu kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na inne, niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Akty i czynności o których mowa w powołanym przepisie, muszą mieć charakter publicznoprawny, być podejmowane w sprawach indywidualnych przez organy administracji publicznej, dotyczyć obowiązków wynikających z przepisów prawa. W ocenie sądu odmowa zwrotu uiszczonej opłaty za kartę pojazdu mieści się w dyspozycji tej normy prawnej - spełnia więc warunek w postaci bycia "innym, niż określone w pkt 1-3 aktem lub czynnością". Odmowa zwrotu uiszczonej opłaty za kartę pojazdu jest w kompetencji organu administracji publicznej i odnosi się do obowiązku publicznoprawnego. Dotyczy obowiązku wynikającego z przepisów prawa.
Mimo dopuszczalności, skarga podlega odrzuceniu. Skarżący nie wyczerpał bowiem trybu wymaganego przepisem art. 52 § 3 ustawy P.p.s.a., tzn. nie poprzedził złożenia skargi do sądu wezwaniem organu administracji do usunięcia naruszenia prawa.
Pismo, powołując przepis art. 52§3 P.p.s.a. zawiera błędne, niezgodne z przepisem pouczenie o prawie wniesienia skargi do sądu w terminie 14 dni (bez uprzedniego wezwania organu). Nie ma to jednak wpływu na tok postępowania sądowoadministracyjnego i nie może prowadzić do merytorycznego rozpoznania skargi przez sąd, wniesionej bez wyczerpania przysługujących stronie środków prawnych. Może ewentualnie stanowić podstawę dla organu do pozytywnej oceny wniosku o przywrócenie terminu do skorzystania przez stronę z instytucji wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Wobec powyższego należało, na mocy art. 58 § 1 pkt 6 i art.232 §1 pkt 1 lit. "a" ustawy P.p.s.a., odrzucić skargę i zwrócić uiszczony wpis.