Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. K. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie uchylenia w całości decyzji ustalającej wymiar łącznego zobowiązania pieniężnego za 2015 r. i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji p o s t a n a w i a: przyznać i nakazać wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi radcy prawnemu M. K. prowadzącemu Kancelarię Radcy Prawnego w Ł., przy A 126 lok. 1 kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych plus należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem referendarza sądowego z 15 października 2015 r. skarżącej przyznane zostało prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem z 15 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 977/15 oddalił skargę K. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z [...] roku w przedmiocie uchylenia w całości decyzji ustalającej wymiar łącznego zobowiązania pieniężnego za 2015 r. i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
W dniu 15 lutego 2016 r. pełnomocnik skarżącej, ustanowiony z urzędu, składając opinię o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej, wystąpił o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu i oświadczył, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Kwestię wynagrodzenia radcy prawnego z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu reguluje art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: "p.p.s.a." oraz § 15 w związku z § 14 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (j. t. Dz. U. z 2013 r., poz. 460).
Ustanowiony dla skarżącej pełnomocnik z urzędu, w ramach przyznanego stronie prawa pomocy, złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Stosownie do pierwszego z powołanych przepisów, wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków, zgodnie zaś z drugim z nich koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 i 4 rozporządzenia oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego. Natomiast na podstawie § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b tego rozporządzenia, za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 250 p.p.s.a. oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu orzeczono jak w postanowieniu.
E.J.