Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Marcin Małek po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata P. M. o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku rolnego za 2013 r. p o s t a n a w i a przyznać adwokatowi P. M. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), obejmującą podatek od towarów i usług w wysokości 27,60 zł (słownie: dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy), tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu.
Ustanowiony z urzędu - już po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyroku z dnia 9 stycznia 2015 r. oddalającego skargę - do reprezentowania skarżącego adwokat P. M. złożył wniosek o przyznanie mu wynagrodzenia tytułem reprezentacji strony, oświadczając, że koszty zastępstwa nie zostały uiszczone w całości ani w części.
Do wniosku pełnomocnik dołączył pismo stanowiące opinię prawną o braku podstaw do złożenia skargi kasacyjnej od ww. orzeczenia Sądu oraz kserokopię potwierdzenia nadania przesyłki poleconej (zawierającej ową opinię) na adres skarżącego.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 461). Do czynności, za które adwokat ma prawo otrzymać wynagrodzenie należy również sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Stosownie bowiem do przepisu § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b wspomnianego rozporządzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej adwokat powinien otrzymać 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1 tego przepisu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Stosownie zaś do ust. 1 pkt 1 lit. a tego paragrafu w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna - stawkę minimalną oblicza się na podstawie § 6 cytowanego rozporządzenia.
W niniejszej sprawie wartość przedmiotu sprawy wynosi 37 zł, w związku z tym zgodnie z § 6 pkt 1 rozporządzenia stawka minimalna w niniejszej sprawie wynosi 60 zł, zaś stawka za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosiłaby 45 zł (75 % stawki minimalnej za pierwszą instancję). Kwotę tą jednak zgodnie z w/w przepisem należy podwyższyć do kwoty 120 zł.
Ponadto zgodnie z § 2 ust. 3 powołanego wyżej rozporządzenia stawkę tę podwyższa się o wartość podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (przy uwzględnieniu, iż zastosowanie ma stawka 23 % tego podatku). Wynagrodzenie to powinno zatem wynosić 147,60 zł (120 zł x 23 % = 27,60 zł; 120 zł + 27,60 zł = 147,60 zł).
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w postanowieniu.