Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Waldemar Inerowicz po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. N. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania kontrolnego postanawia umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r. M. N. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na wskazaną w rubrum niniejszego orzeczenia decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej.
Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2015 r. Sąd zawiesił postępowanie, na podstawie art. 125 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm. - w skrócie: "P.p.s.a."), ze względu na brak możliwości doręczenia skarżącemu korespondencji na podany przez niego w skardze adres, a tym samym nadania tej skardze biegu.
Skarżący do dnia wydania niniejszego postanowienia nie wskazał adresu, pod który skutecznie doręczana byłaby korespondencja sądowa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 130 § 1 pkt 1 P.p.s.a. sąd umarza zawieszone postępowanie, jeżeli wniosek o podjęcie postępowania zawieszonego na zgodny wniosek stron albo z przyczyn wskazanych w art. 125 § 1 pkt 3, nie został zgłoszony w ciągu trzech lat od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu. W myśl art. 131 P.p.s.a., postanowienie w przedmiocie zawieszenia, podjęcia i umorzenia postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
W rozpoznawanej sprawie postępowanie zostało zawieszone postanowieniem Sądu z dnia 21 stycznia 2015 r., gdyż nie było możliwości nadania sprawie biegu, z uwagi na brak podania przez skarżącego adresu, pod który skutecznie doręczana byłaby jemu korespondencja sądowa. Sąd stwierdza, że w ciągu trzech lat od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu skarżący nie zgłosił wniosku o podjęcie postępowania. Wobec tego ziściła się przesłanka do umorzenia niniejszego postępowania.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 130 § 1 pkt 1 w zw. z art. 131 i art. 16 § 2 P.p.s.a., orzekł, jak w sentencji postanowienia.