Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA - Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca2018 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia H. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 139/18 utrzymujące w mocy postanowienie starszego referendarza sądowego z dnia 3 kwietnia 2018 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi H. S. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego postanawia: - odrzucić zażalenie -
H. S. (Skarżący) wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Postanowieniem z 3 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 139/18 starszy referendarz sądowy odmówił przyznania Skarżącemu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Na skutek sprzeciwu Skarżącego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 19 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 139/18 utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie starszego referendarza sądowego.
Od powyższego postanowienia Skarżący wniósł zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a." rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy (§ 1). W sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu (§ 2).
Z treści powołanego przepisu wynika, że obecnie brak jest możliwości skutecznego wniesienia zażalenia na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie utrzymania w mocy bądź zmiany orzeczenia referendarskiego dotyczącego przyznania prawa pomocy. Wojewódzki sąd administracyjny rozpoznaje bowiem sprzeciw jako sąd drugiej instancji, co oznacza, że od wydanego przez ten sąd postanowienia nie przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Zgodnie z art. 178 P.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Na mocy art. 197 § 2 P.p.s.a. przepis powyższy ma także zastosowanie w postępowaniu zażaleniowym.
Wobec niedopuszczalności złożenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 kwietnia 2018 r. o utrzymaniu w mocy postanowienia starszego referendarza sądowego z 3 kwietnia 2018 r. o odmowie przyznania Skarżącemu prawa pomocy, Sąd orzekł jak w sentencji