Wniosek w przedmiocie umorzenia postępowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA - Elżbieta Sobielarska po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. W. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2017 r. w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2016 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: odmówić przywrócenia terminu.

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 23 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 1775/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę A. W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2016 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania.

Pismem z dnia 2 lutego 2017 r. (nadanym w Urzędzie Pocztowym w dniu 3 lutego 2017 r.) A. W. złożyła wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku z dnia 23 stycznia 2017 r., składając jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu do jego złożenia.

We wniosku skarżąca wskazał, że o wydaniu wyroku z dnia 23 stycznia 2017 r. uzyskała informację, dopiero w dniu 2 lutego 2017 r., po przeprowadzonej rozmowie telefonicznej. W tej sytuacji, nie była w stanie, w terminie 7 dni, od dnia ogłoszenia wyroku złożyć wniosku o jego pisemne uzasadnienie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej P.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. We wniosku należy uprawdopodobnić ponadto okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.).

Do warunków przywrócenia terminu należą zatem dokonanie spóźnionej czynności (art. 87 § 4 P.p.s.a.), złożenie wniosku w terminie 7 dni od ustania przyczyny spóźnienia (art. 87 § 1 P.p.s.a.) oraz uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 i art. 86 § 1 P.p.s.a.).

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż skarżąca zachowała wymogi formalne do złożenia wniosku. Zachowała bowiem siedmiodniowy termin, o którym mowa w art. 87 ust 1 cytowanej ustawy, ponieważ o wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2017 r., dowiedziała się w dniu 2 lutego 2017 r., a w dniu 3 lutego 2017 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym) nadała przedmiotowy wniosek. Równocześnie skarżąca dokonała czynności, której nie dokonała w terminie. Wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2017 r.

Przechodząc do merytorycznej oceny wniosku należy wyjaśnić, iż przesłanka braku winy powinna być oceniana na tle wszystkich okoliczności danej sprawy, z uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy i przy rozważeniu uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem (zob. postanowienie NSA z dnia 24 marca 2004r., sygn. akt FZ 13/04). Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (publ. system informatyczny LEX nr 344095). Dopiero nagłe, nie dające się wcześniej przewidzieć zdarzenie, może stanowić uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na to, że zaistniałe w sprawie uchybienie terminu było niezawinione, przemawiające za uwzględnieniem wniosku o przywrócenie terminu. W przeciwnym razie strona powinna zadbać z wyprzedzeniem o swoją sprawę (por. postanowienie NSA z dnia 26.11.2008 r., sygn. akt II OZ 1231/08).

Strona 1/2