Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. Z. na uchwałę Zarządu [...] W. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących do najmu lokalu mieszkalnego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] lipca 2011 r. M. Z. wniósł za pośrednictwem organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę Zarządu [...] W. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] odmawiającą zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących do najmu lokalu mieszkalnego z zasobu W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
W świetle art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W przypadku skargi na akty organów jednostek samorządu terytorialnego podejmowanych w sprawach z zakresu administracji publicznej, którym w niniejszej sprawie jest uchwała Zarządu [...] W. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], wyczerpanie środków zaskarżenia następuje poprzez wezwanie na piśmie - przed wniesieniem skargi do Sądu - właściwego organu do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, stosownie do treści art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.).
Stosownie do treści art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który ma zastosowanie do skarg wnoszonych na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Z dniem wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa rozpoczyna bieg termin sześćdziesięciu dni do wniesienia skargi, mimo że sprawa udzielenia odpowiedzi na to wezwanie jest otwarta. W okresie biegu tego terminu organ może udzielić odpowiedzi na wezwanie i w takim przypadku dalszy bieg tego terminu staje się bezprzedmiotowy, ponieważ od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie, rozpoczyna bieg termin trzydziestu dni od dnia doręczenia tej odpowiedzi. Jeżeli natomiast w tym okresie organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, to nieprzerwanie biegnie termin sześćdziesięciu dni, liczony od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa (por. postanowienie NSA z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. akt II OSK 51/09, LEX nr 515664). Takie też stanowisko zostało zaprezentowane w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 kwietnia 2007 r., sygn. akt II OPS 2/07 (ONSAiWSA z 2007 r., z. 3, poz. 60).
Z powołanych regulacji wynika zatem, że wyczerpanie stosownych środków zaskarżenia jest podstawową przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego.
W niniejszej sprawie wyczerpanie środków zaskarżenia wymagało, zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wezwania właściwego organu do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, przy czym czynność ta powinna być dokonana przed wniesieniem skargi do Sądu.
Ze zgromadzonego w rozpoznawanej sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że przed wniesieniem skargi do Sądu na uchwałę Zarządu [...] W. z dnia [...] czerwca 2011 r., skarżący nie wyczerpał trybu przewidzianego w art. 101 ust. 1 wymienionej ustawy.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.