Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Pirogowicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.M. na Radę Miasta [...] w przedmiocie nieuchwalenia zasad wydzierżawiania terenów i lokali użytkowanych postanawia: odrzucić skargę.
W.M. pismem z dnia 2 stycznia 2015 r., doprecyzowanym w dniu 4 marca 2015 r., wniósł skargę której przedmiotem uczynił niepodejmowanie przez Radę [...] uchwały, która regulowałaby zasady wydzierżawiania terenów i lokali użytkowych należących do [...], na okres dłuższy niż trzy lata. W skardze powołał się na art. 101a w zw. z art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594).
Odpowiadając na skargę Rada [...] wniosła o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej, ewentualnie jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Przede wszystkim wskazać należy, że zgodnie z powołanym przez skarżącego przepisem art. 101 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Stosownie zaś do art. 101 a tej ustawy przepisy art. 101 stosuje się odpowiednio, gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich.
W tak zakreślonych ramach nie mieści się, w ocenie Sądu, podnoszony przez skarżącego "brak działania" Rady [...] w przedmiocie podjęcia uchwały dotyczącej dzierżawy terenów oraz lokali. Podejmowanie bowiem uchwał dotyczących gospodarowania mieniem własnym gminy jest podyktowane jej interesem ekonomicznym jako właściciela tych nieruchomości. Podejmowanie tych czynności nie jest przy tym nakazane przepisami obowiązującego prawa, a stanowi jedynie uprawnienie gminy jako właściciela. Brak jest zatem podstaw do uznania za dopuszczalne objęcie kognicją sądu administracyjnego, w ramach skargi wnoszonej na podstawie art. 101 ust. 1 w zw. z art. 101a ewentualnych zaniechań prawodawczych w tego rodzaju sprawach.
Przedstawiony przez skarżącego stan "braku działania" Rady [...] nie mieści się również w pojęciu bezczynności organu, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Z bezczynnością organu mamy bowiem odczynienia jedynie wówczas gdy organ nie podejmuje działań zmierzających do zakończenia sprawy zakreślonej granicami wszczętej na wniosek bądź z urzędu sprawy administracyjnej. Podjęcie uchwały regulującej zasady wydzierżawiania terenów i lokali użytkowych stanowiących własność jednostki samorządowej, nie jest sprawą administracyjną. W konsekwencji także powstrzymywanie się organu stanowiącego tej jednostki od podjęcia w tym przedmiocie uchwały, nie może być kwalifikowane jako bezczynność organu w rozumieniu ww. przepisu. To zaś oznacza, że wniesiona przez W.M. skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.