Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku E. P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E. P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości z dniem 1 stycznia 1999 r. postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
E. P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...], wydaną w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.
W kolejnym piśmie procesowym strona skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, że wykonanie decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i trudne do odwrócenia skutki. Ponadto opisała przebieg dotychczasowego sporu o przedmiotową nieruchomość oraz wskazała na nieprawidłowości skarżonej decyzji. Podniosła, iż może być zobowiązana do zwrotu wypłaconej w 2014 r. kwoty zaliczki - a aktualnie nie ma pieniędzy, aby taką należność zwrócić. Wskazała też, iż odprowadziła od ww. kwoty wymagane prawem sumy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 718 ze zm.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Ze wskazanego powyżej przepisu wynika zatem, że strona powinna uprawdopodobnić istnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub wystąpienia trudnych do odwrócenia skutków w przypadku wykonania aktu administracyjnego. Ponadto z regulacji tej należy wywieść, że nawet mimo wywiązania się strony ze wskazanego uprzednio obowiązku, sąd nie jest zobligowany do wstrzymania wykonania aktu.
W skardze, w której zawarty został powyższy wniosek, skarżąca poza enigmatycznym stwierdzeniem, że "wykonanie grozi niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków" nie uzasadniła na czym w istocie polega niebezpieczeństwo wyrządzenia jej szkody, bądź powstania trudnych do odwrócenia skutków przez wykonanie zaskarżonej decyzji, do czego była zobowiązana.
Za wykazanie powyższych przesłanek nie może być uznane ogólnikowe stwierdzenie wnioskodawczyni, że zobowiązana będzie zwrócić zaliczkę. Jak się wydaje strona wskazała w powyższej wypowiedzi na konieczność zwrotu czynszu dzierżawnego za nieruchomość, objętą zaskarżoną decyzją. Jednak strona, w żaden sposób nie precyzując tego stwierdzenia, nie wykazała, w sposób konkretny, że powinność ta będzie miała bezpośrednią przyczynę w wykonaniu zaskarżonej decyzji i stanowi jej bezpośrednie następstwo, jak też dlaczego powstało dla niej niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wskazać też należy, iż na tym etapie postępowania Sąd nie mógł zbadać zarzutów, kwestionujących prawidłowość wydania zaskarżonego aktu, gdyż obecnie jego ocenie podlegać może jedynie wystąpienie przesłanek wstrzymania aktu.
Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie znajduje uzasadnienia, w związku z tym na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji postanowienia.