Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Dargas po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.G. o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2063/12, oddalającego skargę J.G. na decyzję Ministra Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia odmówić sporządzenia uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem dnia 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2063/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J.G. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.
Pismem nadanym w placówce pocztowej w dniu 13 marca 2013 r., skarżący złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia ww. wyroku oraz wystąpił o przywrócenie terminu do jego złożenia.
Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2013 r., Sąd odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Powyższe orzeczenie odebrane zostało przez stronę w dniu 29 kwietnia 2013 roku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm., dalej ppsa) w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku. Czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu, jest bezskuteczna (art. 85 ppsa).
Jak wynika z akt sprawy skarżący został prawidłowy zawiadomiony o terminie rozprawy oraz możliwości i trybie wniesienia skargi kasacyjnej.
Wobec powyższego, skoro wyrok w niniejszej sprawie ogłoszono w dniu 13 lutego 2013 r. natomiast wniosek o jego sporządzenie złożony został przez skarżącego 13 marca 2013 r., a więc z przekroczeniem ustawowego siedmiodniowego terminu, który nie został przez Sąd przywrócony, należało na postawie art. 141 § 2 i § 3 orzec jak w sentencji postanowienia.