Sprawa ze skargi W. O., K. W., A. O., A. D., M. M., W. B., J. B., A. B., M. B., K. K., I. W., A. B., Z. Z., J. K., J. B., H. P., J. O., R. O., D. O. i M. O. na niewykonanie przez Ministra Infrastruktury wyroku WSA w Warszawie o sygn. I SA/Wa 710/07
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie: WSA Iwona Kosińska WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant Ewa Szymańska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2010 r. sprawy ze skargi W. O., K. W., A. O., A. D., M. M., W. B., J. B., A. B., M. B., K. K., I. W., A. B., Z. Z., J. K., J. B., H. P., J. O., R. O., D. O. i M. O. na niewykonanie przez Ministra Infrastruktury wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2007 r. o sygn. I SA/Wa 710/07 postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zwrócić z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie solidarnie na rzecz skarżących W. O., K. W., A. O., A. D., M. M., W. B., J. B., A. B., M. B., K. K., I. W., A. B., Z. Z., J. K., J. B., H. P., J. O., R. O., D. O. i M. O. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu wpisu sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 4 grudnia 2009 r. W. O., K. W., A. O., A. D., M. M., W. B., J. B., A. B., M. B., K. K., I. W., A. B., Z. Z., J. K., J. B., H. P., J. O., R. O., D. O. i M. O., reprezentowani przez radcę prawnego A. R., wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na niewykonanie przez Ministra Infrastruktury wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2007 r. o sygn. I SA/Wa 710/07.

Jak wynika z akt sprawy, pełnomocnik skarżących radca prawny A. R. na rozprawie z dnia 7 maja 2010 r. złożyła do protokołu oświadczenie o cofnięciu skargi oraz wniosła o zasądzenie kosztów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zauważył, co następuje:

zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwany dalej ppsa. skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd, chyba, że uzna je za niedopuszczalne z przyczyn wskazanych w tym przepisie, co w sprawie niniejszej nie miało miejsca. Zdaniem Sądu cofnięcie skargi należy uznać za dopuszczalne.

Wobec powyższego postępowanie sądowe należało umorzyć na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ppsa.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt. 1 ppsa.

Strona 1/1