Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. O. z dnia [...] maja 2016 r. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
A. O. (dalej: skarżąca), pismem z dnia [...] maja 2016 r. (data stempla pocztowego na kopercie [...] maja 2016 r.) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej.
Zaskarżona decyzja została doręczona skarżącej [...] kwietnia 2016 r., a więc termin do wniesienia skargi na ww. decyzję upływał z dniem [...] maja 2016 r.
Do skargi załączony został wniosek (z tej samej daty) o przywrócenie terminu do wniesienia przedmiotowej skargi.
Skarżąca wskazała, że w wyniku urazu [...] miała problem z chodzeniem, na dowód czego załączyła kserokopię zwolnienia lekarskiego za okres od [...] maja 2016 r. do [...] maja 2016 r. Ponadto zaznaczyła we wniosku, że w dniu [...] maja 2016 r. odbyła spotkanie z pracownikiem Ośrodka Pomocy Społecznej celem podjęcia dalszych czynności w sprawie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] zaznaczyło w odpowiedzi na skargę, że skarga została wniesiona po upływie trzydziestodniowego terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie zaś do treści art. 87 § 1 w zw. z art. 87 § 3 ww. ustawy, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2 ww. art.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4 ww. art.).
Oznacza to, że jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy wniosek został złożony w terminie 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu, a ponadto uchybienie to nastąpiło bez winy strony.
W ocenie Sądu, wniosek A. O. nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem nie zostały uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...]. Kryterium braku winy wiąże się bowiem z koniecznością dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, a powołane przez skarżącą okoliczności nie wskazują na to, że niedokonanie czynności w ustawowym terminie spowodowane było przeszkodą nie do przezwyciężenia przy dochowaniu najwyższej staranności.
Zdaniem Sądu, za okoliczność braku winy w uchybieniu terminu do złożenia skargi w ww. sprawie nie może być uznany powołany przez skarżącą fakt, że skarżąca doznała urazu stawu kolanowego i miała problemy z chodzeniem.
Należy zauważyć, że z załączonego do wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi zwolnienia lekarskiego wynika, że skarżąca nie była chora obłożnie, ponieważ wystawiający zwolnienie lekarz wskazał, że "chory może chodzić". Ponadto Sąd wziął pod uwagę fakt odbycia przez skarżącą spotkania z pracownikiem socjalnym w dniu [...] maja 2016 r., co jednoznacznie wskazuje, że A. O. mogła się przemieszczać, a więc mogła również dokonać wysyłki skargi. W treści skargi skarżąca podała, że zamieszkuje wspólnie z małżonkiem w mieszkaniu teściowej. Zatem mogła skorzystać również z pomocy domowników w wysłaniu skargi.
Z uwagi na fakt, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa, to w ustalonych okolicznościach faktycznych Sąd nie znalazł argumentu, który pozwoliłby na zastosowanie art. 86 § 1 p.p.s.a.
W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., mając na uwadze zastosowanie się skarżącej do treści art. 87 p.p.s.a. orzekł jak w postanowieniu.