Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita, NSA Anna Kwiatek (spr.), Protokolant Stażysta Konrad Gałka, po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi SHH Y. - A. i G. K. Sp. jawna na bezczynność Naczelnika Urzędu Celnego w B. P. w zakresie doręczenia postanowienia, na które służy zażalenie p o s t a n a w i a - odrzucić skargę.
W dniu 3 marca 2008r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wpłynęła skarga "A" - Spółka jawna na bezczynność Naczelnika Urzędu Celnego w przedmiocie zobowiązania tego organu do doręczenia pełnomocnikowi spółki postanowienia z dnia [...] nr [...].
Jak wskazano w skardze, Urząd Celny odmówił pełnomocnikowi spółki jawnej "A" doręczenia postanowień zapadłych w trzech sprawach o nr [...] DO [...], które wydane zostały w dniu [...]. Wprawdzie pełnomocnik spółki pokwitował otrzymanie przedmiotowych postanowień na dowodzie doręczenia, jednak w kopercie faktycznie postanowień tych nie było.
W odpowiedzi na skargę Naczelnik Urzędu Celnego wniósł o oddalenie skargi, podnosząc iż przedmiotowe postanowienia wydane w dniu [...] zostały zgodnie z obowiązującymi przepisami doręczone pełnomocnikowi strony, co potwierdzają wpisy do pocztowej książki nadawczej oraz dowód doręczenia - zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki pokwitowanej przez Kancelarię Adwokacką w dniu [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Bezsporne w sprawie jest, iż Naczelnik Urzędu Celnego wydał w dniu [...] postanowienie kończące postępowanie w sprawie na podstawie art. 165 a Ordynacji podatkowej. Sporne natomiast jest, czy postanowienie to doręczone zostało pełnomocnikowi strony. W związku z tym strona - "A" Spółka jawna wniosła o zobowiązanie organu do doręczenia tego postanowienia uznając, że jego niedoręczenie oznacza bezczynność organu w rozumieniu art. 3 § 2 pkt. 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - powoływanej dalej jako p.p.s.a.).
Wskazać zatem należy, iż zgodnie z art. 3 § 1 p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
W myśl art. 3 § 2 p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1/ decyzje administracyjne;
2/ postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3/ postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4/ inne niż określone w pkt 1 - 3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a/ pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
akty wymienione w pkt 5 do 7 tego przepisu;
8/ bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne - stosownie do art. 3 § 2 pkt. 8 p.p.s.a. - obejmuje więc orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a wymienionego przepisu.
Oznacza to, iż skarga na bezczynność organu administracji publicznej jest dopuszczalna tylko w sytuacji, gdy ów organ, będąc właściwym do wydania w danej sprawie decyzji administracyjnej, postanowienia, na które służy zażalenie albo kończącego postępowanie, postanowienia rozstrzygającego sprawę co do istoty, postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, ewentualnie innego niż określone w pkt. 1 -3 aktu lub do dokonania czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, pozostaje w zwłoce.