Dnia 29 lipca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Szaro po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej A. N. "A." spółka z o.o. z siedzibą w J. w sprawie ze skargi na bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w sprawie niewydania decyzji o nieważności postanowienia - postanawia- odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 15 lipca 2015 r. tutejszy Sąd odrzucił skargę A. N. "A." spółka z o.o. z siedzibą w J. na bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w sprawie niewydania decyzji o nieważności postanowienia.
Postanowienie o odrzuceniu skargi zostało skutecznie doręczone Skarżącemu w dniu 17 lipca 2015 r. Wraz z postanowieniem Stronie skarżącej doręczono prawidłowe pouczenie o zasadach i sposobie zaskarżenia takiego orzeczenia.
W piśmie z dnia 17 lipca 2015 r. zatytułowanym jako zażalenie, strona wskazała, że kieruje je do Naczelnego Sądu Administracyjnego a dotyczy ono wydanego w dniu 15 lipca 2015 r. postanowienia o odrzuceniu skargi - sygn. akt
I SAB/Rz 7/15.
Pismo to zostało sporządzone osobiście przez Stronę skarżącą i zawierało informację, że zostało podpisane za pomocą podpisu elektronicznego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - określanej dalej jako P.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, a więc również od postanowienia o odrzuceniu skargi, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W niniejszej sprawie strona skarżąca wraz z postanowieniem z dnia 15 lipca 2015 r. otrzymała pouczenie, w którym wskazano, że na postanowienie o odrzuceniu skargi przysługuje skarga kasacyjna. Pouczenie zawierało stosowne informacje o sposobie i zasadach wnoszenia skargi kasacyjnej w tym o osobach uprawnionych do sporządzenia tego środka zaskarżenia.
W związku z powyższym Sąd uznał, że pismo z dnia 17 lipca 2015 r. zatytułowane jako "zażalenie", w którym została wyrażona wola zaskarżenia postanowienia o odrzuceniu skargi, należało uznać za skargę kasacyjną i ocenić pod względem spełnienia warunków formalnych stawianych temu środkowi zaskarżenia.
Zgodnie z art. 175 § 1 P.p.s.a., skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Skargę kasacyjną może sporządzić też doradca podatkowy - w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami oraz rzecznik patentowy - w sprawach własności przemysłowej (art. 175 § 3 P.p.s.a.).
Przymus adwokacki zdefiniowany w § 1 art. 175 P.p.s.a nie obowiązuje jedynie wtedy, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 P.p.s.a.).
W niniejszej sprawie pismo będące skargą kasacyjną nie zostało sporządzone przez żadną z osób wymienionych w art. 175 § 1, § 2 i § 3 P.p.s.a a jest to brak nieusuwalny.
W związku z powyższym skarga kasacyjna z dnia 17 lipca 2015 r. nie spełnia ustawowego obowiązku przymusu adwokacko - radcowskiego i z tego powodu, jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 P.p.s.a., który stanowi, że wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 178 P.p.s.a.