Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego postanawia: odrzucić skargę.
Skarżący M. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie rozpoznania wniosku o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej przy ul. [...] w W.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu z dnia 6 lutego 2009 r. w sprawie udzielenia informacji dotyczącej złożenia zażalenia do organu wyższego stopnia w trybie art. 37 k.p.a. przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego, skarżący oświadczył (w piśmie z dnia 13 lutego 2009 r.), że nie dokonał powyższej czynności procesowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed właściwym organem, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 cyt. ustawy), zaś zgodnie z art. 52 § 3, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, należy przed wniesieniem jej do sądu wezwać właściwy organ na piśmie do usunięcia naruszenia prawa. Z przepisów tych jednoznacznie wynika, że warunkiem prawidłowego wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest wyczerpanie środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu administracyjnym albo zwrócenie się do właściwego organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.
Art. 37 ust. 1 k.p.a. stanowi, że na nie załatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a. lub ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Oznacza to, że w każdym przypadku przed wniesieniem skargi na bezczynność organu konieczne jest uprzednie złożenie zażalenia, o którym mowa w art. 37 ust. 1 k.p.a.
Strona skarżąca nie złożyła zażalenia w trybie art. 37 ust. 1 k.p.a., co wynika bezpośrednio z treści pisma skarżącego z dnia 13 lutego 2009 r., stanowiąc tym samym naruszenie cyt. wyżej art. 52 § 1 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.