Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący ‒ sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (spr.), Sędzia WSA (del.) Piotr Przybysz, , po rozpoznaniu w dniu 6 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi M. S. na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. akt II FZ 221/18 ze skargi M. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 8 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia postanawia: odrzucić skargę na przewlekłość postępowania.
Postanowieniem z dnia 16 maja 2018 r., sygn. akt II FZ 221/18, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie M. S. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Lu 890/16) o pozostawieniu bez rozpoznania pisma skarżącego z 17 stycznia 2017 r. Skarżący wywiódł od tego postanowienia zażalenie, które zostało odrzucone przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 5 lipca 2018 r., sygn. akt II FZ 221/18.
Pismem z dnia 22 czerwca 2018 r. (uzupełnionym pismem z 1 sierpnia 2018 r.) skarżący wniósł skargę o stwierdzenie przewlekłości w sprawie o sygn. akt II FZ 221/18.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2018 r., poz. 75; dalej: skarga na przewlekłość postępowania), skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga na przewlekłość postępowania przed sądem administracyjnym wniesiona po prawomocnym zakończeniu postępowania sądowego jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu (por. postanowienie NSA z dnia 9 lipca 2009 r., I OPP 40/09; z dnia 17 grudnia 2010 r., I OPP 66/10; z dnia 15 marca 2011 r., II FPP 2/11, orzeczenia dostępne na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/, CBOSA). Celem skargi nie jest bowiem stwierdzenie faktu przewlekłości, tylko zapobieżenie i usunięcie skutków opieszałości sądu w rozpoznawaniu sprawy.
W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę na przewlekłość postępowania zażaleniowego po jego prawomocnym zakończeniu. Należy bowiem podkreślić, że Naczelny Sąd Administracyjny wydał prawomocne postanowienie o oddaleniu zażalenia skarżącego w dniu 16 maja 2018 r., sygn. akt II FZ 221/18, które zakończyło postępowanie w tej sprawie. Wynika to z faktu, że od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługują środki odwoławcze. To oznacza, że wniesienie przez skarżącego zażalenia na prawomocne postanowienie NSA nie może mieć wpływu na treść niniejszego orzeczenia.
Skoro postępowanie zażaleniowe w sprawie o sygn. akt II FZ 221/18 w dacie wniesienia skargi o przewlekłość postępowania nie było w toku, to skargę o stwierdzenie przewlekłości należy uznać za niedopuszczalną. Niespełnienie wymogu określonego w art. 5 ust. 1 cyt. ustawy uniemożliwiło Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu merytoryczne rozpoznanie skargi.
Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o odrzuceniu skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 197 § 2 i art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017, poz. 1369, ze zm.) oraz w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania.