Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia: Stefan Babiarz (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 1301/15 w sprawie ze skargi H. D. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz H. D. kwotę 486 (czterysta osiemdziesiąt sześć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
1. Wyrokiem z dnia 23 marca 2016 r., III SA/Wa 1301/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone przez H. D. (zwanego dalej skarżącym) postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 lutego 2015 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 19 listopada 2012 r. organ ustalił odpowiedzialność skarżącego jako członka zarządu za zaległości spółki. Decyzja ta została wysłana do skarżącego za pośrednictwem Poczty Polskiej, listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, na adres w Polsce. Korespondencja po dwukrotnym powiadomieniu adresata (w dniu 22 listopada 2012 r.
i w dniu 29 listopada 2012 r.) została zwrócona do nadawcy z adnotacją "nie podjęto w terminie".
Skarżący w dniu 14 kwietnia 2014 r. złożył odwołanie, jednocześnie wnosząc o przywrócenie terminu do jego wniesienia. Wskazał, że doręczenie decyzji było nieskuteczne z uwagi na wysłanie jej na adres, pod którym od wielu lat nie mieszka. Z tej samej przyczyny wadliwie zostało adresowane postanowienie o wszczęciu postępowania podatkowego przez Prezesa Zarządu PFRON oraz zawiadomienie o możliwości wypowiedzenia się co do zebranego w sprawie materiału dowodowego na podstawie art. 200 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), dalej: ord. pod. Skarżący wskazał, że od wielu lat zamieszkuje na terenie Niemiec, gdzie jest zameldowany, w związku z tym korespondencja została wadliwie doręczona na adres w Polsce. Doszło do sytuacji, w której uchybienie terminu do złożenia środka zaskarżenia jest wynikiem braku wiedzy skarżącego co do faktu wydania aktu administracyjnego, od którego przysługuje środek. Skarżący wskazał, że jego pełnomocnik dopiero w dniu 7 kwietnia 2014 r. otrzymał drogą elektroniczną skan zaskarżonej decyzji oraz pozostałych pism. Skarżący dołączył zaświadczenie o zameldowaniu w Niemczech, z którego wynika, że zameldowany jest od dnia 4 listopada 1991 w Berlinie.
3. Postanowieniem z dnia 26 lutego 2015 r. organ odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do złożenia odwołania. Wskazał, że zasadnicze znaczenie ma to, czy skutecznie doręczono skarżącemu decyzję z dnia 19 listopada 2012 r. Przywołując art. 150 ord. pod. organ stwierdził, że konieczne w tym celu jest wykazanie, iż decyzja została wysłana pod właściwy adres, a urząd pocztowy zawiadomił stronę w sposób prawidłowy o nadejściu pisma i miejscu, gdzie może je odebrać. Zaznaczył, że organ I instancji w piśmie z dnia 30 kwietnia 2014 r. wskazał, iż adres skarżącego został sprawdzony przed wszczęciem postępowania w dniu 26 stycznia 2012 r. oraz w dniu 23 kwietnia 2014 r. i stanowi adres zameldowania skarżącego na pobyt stały od dnia 4 lutego 1999 r. Doręczyciel przesyłek listowych tam adresowanych nie dokonywał adnotacji, że adresat wyprowadził się -przesyłki awizowano. Zdaniem organu okoliczności te należy uznać za obiektywne przesłanki pozwalające stwierdzić, że nie nastąpiła zmiana adresu zamieszkiwania skarżącego.