Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, , , po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. T. i R. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1794/13 o odmowie przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi M. T. i R. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2008 r. postanawia oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1794/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") odmówił M. T. i R. T. (dalej: "Skarżący") przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi Skarżących na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie (dalej: "SKO") z dnia 20 czerwca 2013 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2008 r. Podstawą prawną wydanego orzeczenia była art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.").
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez WSA wynika, że w piśmie z dnia 7 października 2013 r. Skarżący wnieśli, na podstawie art. 86 p.p.s.a., o "ponowne wyznaczenie daty na uiszczenie stosownego wpisu". Podnieśli, że w terminie od dnia 22 lipca do dnia 14 sierpnia 2013 r. przebywali na urlopie poza W. i nie mieli fizycznej możliwości odbioru kierowanej do nich korespondencji. Zauważyli, że wypoczynek ten był zwyczajowym okresem urlopowym i osoba wysyłająca korespondencję powinna była przewidzieć, że w okresie tym odbiór poczty może nie być możliwy. Tym samym nie dochowała ona należytej staranności. Ponadto Skarżący podkreślili, że uiszczając wpis w dniu 29 sierpnia 2013 r. byli pewni, iż opłacają go za obie skargi. W wezwaniu do jego uiszczenia nie było bowiem informacji, którego roku ono dotyczy. Poza tym wydając postanowienie z dnia 19 września 2013 r. WSA wiedział, że Skarżący opłacili sprawę III SA/Wa 1793/13, a zatem powinien domniemywać, iż zależy im na rozpatrzeniu skargi także w niniejszej sprawie.
Pismami z dnia 31 października 2013 r. wezwano Skarżących do uzupełnienia braku formalnego wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi przez jego uiszczenie. Nadto wezwano ich do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu tego terminu. W dniu 12 listopada 2013 r. Skarżący uiścili żądany wpis.
WSA w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia powołując się na dyspozycję przepisu art. 86 § 1 p.p.s.a. wskazał, że przy tworzeniu przepisów regulujących instytucję przywrócenia terminu intencją ustawodawcy było umożliwienie stronie obrony swoich praw przed sądem w sytuacji, gdy upływ tego terminu wywołał negatywne dla niej skutki, przy jednoczesnym założeniu, że strona dołożyła wszelkich możliwych starań, aby takich negatywnych konsekwencji uniknąć. Konieczną i zarazem podstawową przesłanką przywrócenia terminu jest brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać czynności sądowej. W ocenie WSA wspomniana wyżej pozytywna przesłanka umożliwiająca przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi w niniejszej sprawie nie wystąpiła.
WSA nie dopatrzył się również w podanych przez Skarżących argumentach okoliczności wyłączających winę Skarżących w uchybieniu terminu. Jako przyczynę uchybienia Skarżący podali pobyt na urlopie poza W. w dniach 22 lipca - 14 sierpnia 2013 r. Podnieśli przy tym, iż wypoczynek ten był zwyczajowym okresem urlopowym i osoba wysyłająca korespondencję powinna była przewidzieć, że w okresie tym odbiór poczty może nie być możliwy. Mając na uwadze powyższą argumentację WSA wskazał, że urlopu nie można zakwalifikować jako okoliczności od nich niezależnej, na którą nie mieli wpływu, nagłej lub nieprzewidywalnej, czyli takiej, która w obiektywny sposób uniemożliwia zachowanie terminu. Wręcz przeciwnie należy przypuszczać, że Skarżący mieli świadomość wyjazdu poza W., skoro jak sami zauważyli jest to "zwyczajowy okres urlopowy". Planując urlop w trakcie toczącego się postępowania, strona powinna poinformować Sąd o tym fakcie lub w inny sposób zapewnić możliwość skutecznego prowadzenia korespondencji między nią a Sądem. Takiego zachowania należałoby oczekiwać od osoby starannie dbającej o swoje interesy.