Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Stanisław Bogucki po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 10 września 2009 r., sygn. akt I SA/Rz 719/09 odmawiającego przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia 26 marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za rok 2006 postanawia: oddalić zażalenie.
1. Postanowieniem z dnia 10 września 2009 r., sygn. akt I SA/Rz 719/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie - działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej w skrócie: p.p.s.a.) - oddalił wniosek J. S. (dalej: skarżący) o zwolnienie z kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia 26 marca 2009 r., nr [...], w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2006 r.
2. Uzasadniając postanowienie, WSA w Rzeszowie podał, że zarządzeniem przewodniczącego z dnia 22 lipca 2009 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od w.w. skargi na decyzję SKO w R.. Odpowiadając na w.w. wezwanie, skarżący złożył wniosek o zwolnienie z wpisu od skargi. Wezwany do złożenia wniosku na urzędowym formularzu PPF, skarżący przedłożył stosowny wniosek.
Skarżący podał, że znajduje się w ciężkiej sytuacji finansowej, ponieważ prowadzona przez niego spółka jawna "S." przyniosła w 2008 r. stratę w wysokości 483.256,05 zł. Skarżący podał także, że jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 60 ha i z tego tytułu otrzymuje dopłaty bezpośrednie w wysokości 13.962,96 zł rocznie, oraz dopłaty z tytułu przedsięwzięć rolnośrodowiskowych w wysokości 22.853,60 zł rocznie, które to środki w całości przeznacza na utrzymanie gospodarstwa rolnego w stanie uprawniającym do pobierania tychże dopłat w dalszym ciągu. We wniosku z 30 lipca 2009 r. (k. 63 akt WSA w Rzeszowie) skarżący podał, że z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego uzyskuje dochód miesięczny w wysokości 1.500 zł, z którego utrzymuje się oraz uiszcza alimenty w wysokości 1.350 zł miesięcznie, natomiast w kolejnym wniosku z 13 sierpnia 2009 r. oświadczył, iż dysponuje miesięcznym dochodem w wysokości 1.000 zł., który w całości przeznacza na utrzymanie własne, natomiast środki na pokrycie zobowiązań alimentacyjnych pozyskuje z zaciąganych kredytów.
Ponadto, jak wynika z dokumentów przedłożonych wraz z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu PPF, skarżący korzysta obecnie z kredytu obrotowego udzielonego mu 3 czerwca 2009 r. przez Bank Spółdzielczy w D. w wysokości 50.000 zł oraz dopuszczalnego debetu na rachunku bieżącym w Banku G. w P. w wysokości 100.000 zł. Posiada także zadłużenie w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, z tytułu którego kwartalnie uiszcza kwotę 470 zł.
Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2009 r. Referendarz sądowy WSA w Rzeszowie odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy.
Pismem z dnia 7 września 2009 r. skarżący wniósł sprzeciw od powyższego rozstrzygnięcia, wnosząc o przyznanie prawa pomocy w całości bądź w istotnej części.
Wobec wniesienia sprzeciwu, sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlegała rozpoznaniu przez WSA w Rzeszowie, który postanowieniem z dnia 10 września 2009 r. odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym (zwolnienie z kosztów sądowych).
W uzasadnieniu postanowienia WSA w Rzeszowie stwierdził, że wniosek o prawo pomocy nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż po przeanalizowaniu złożonych przez skarżącego oświadczeń, Sąd ocenił, że nie wykazał on, iż przesłanka warunkująca przyznanie prawa pomocy ma zastosowanie w jego sytuacji faktycznej.