Zażalenie na postanowienie WSA w Szczecinie w sprawie ze skargi na decyzję SKO w S. , nr [...] w przedmiocie odmowy zastosowania zwolnienia od podatku rolnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 9 września 2011 r., sygn. akt I SA/Sz 512/10 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 14 maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zastosowania zwolnienia od podatku rolnego postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 9 września 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę podatnika w uzasadnieniu wskazując art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.).

W zażaleniu skarżący podniósł, że jest w dramatycznej sytuacji zdrowotnej oraz materialnej i nie był w stanie ponieść kosztów sądowych. Wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia, zasądzenie zmiany zaskarżonego postanowienia i zasądzenie prawa pomocy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie podlega oddaleniu.

Zgodnie z powołanym w zaskarżonym postanowieniu art. 173 § 1 p.p.s.a skarga kasacyjna przysługuje od wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie. Przykładem postanowienia kończącego postępowanie jest postanowienie odrzucające skargę, o którym mowa w art. 58 § 1 p.p.s.a. Od takiego postanowienia służy skarga kasacyjna, bez względu na przyczynę odrzucenia skargi. W związku z powyższym wniesienie przez stronę zażalenia na orzeczenie, od którego przysługuje skarga kasacyjna, powoduje jego niedopuszczalność, a w konsekwencji prowadzi do jego odrzucenia. W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny nie dopatrzył się uchybień w rozstrzygnięciu wydanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie.

Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że z akt sprawy wynika, iż skarżący dwukrotnie wnosił o przyznanie prawa pomocy, jednak nieprzedstawienie pełnej informacji o stanie majątkowym i możliwościach finansowych, niewykonanie kierowanych do niego wezwań w zakresie przedłożenia dodatkowych dokumentów i oświadczeń spowodowało, że wnioski skarżącego w tym zakresie nie mogły być przez rozpatrujący je Sąd uwzględnione. Podkreślenia wymaga także fakt, że skarżący w swoich zażaleniach powtarza wcześniejszą argumentację nie wskazując jednak nowych okoliczności dotyczących jego sytuacji majątkowej, które przemawiałyby za przyznaniem prawa pomocy.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny - na podstawie na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1