Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, , , po rozpoznaniu w dniu 10 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia S. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2015 r., sygn. akt VIII SA/Wa 197/15 w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Burmistrza Szydłowca z dnia 2 lutego 2015 r., nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2015 r. postanawia oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie S. K. na postanowienie z dnia 9 czerwca 2015 r. odrzucające skargę kasacyjną skarżącej od postanowienia tegoż Sądu z dnia 16 kwietnia 2015 r. odrzucającego skargę na decyzję Burmistrza Szydłowca z dnia 2 lutego 2015 r. w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2015 r.
W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że odpis postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej z 9 czerwca 2015 r., wraz z pouczeniem o przysługującym środku zaskarżenia oraz związanym z tym uprawnieniem przymusie sporządzenia zażalenia przez profesjonalnego pełnomocnika, został prawidłowo doręczony skarżącej dnia 15 czerwca 2015 r. Pismem z 19 czerwca 2015 r. skarżąca wniosła zażalenie na powyższe postanowienie, które sporządziła osobiście.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, odrzucając zażalenie na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: P.p.s.a.) wskazał, że zgodnie z art. 194 § 4 P.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata, radcę prawnego lub doradcę podatkowego. Skoro zażalenie nie zostało sporządzone przez uprawniony podmiot, to Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 178 P.p.s.a. uznał je za niedopuszczalne.
Wskazane postanowienie skarżąca zaskarżyła w całości, zarzucając mu brak logiki, niesłuszne uznanie skarżącej za podmiot nieuprawniony w świetle prawa do wniesienia skargi, a także brak podstawy prawnej rozstrzygnięcia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie podlega oddaleniu.
Stosownie do art. 194 § 4 P.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinien sporządzić adwokat lub radca prawny. Powyższego wymogu nie stosuje się, jeżeli takie zażalenie sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo jeżeli zażalenie takie wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 w zw. z art. 194 § 4 P.p.s.a.). Ponadto w sprawach wskazanych w art. 175 § 3 P.p.s.a. zażalenie takie może sporządzić także doradca podatkowy i rzecznik patentowy.
Obowiązek ustanowiony w art. 194 § 4 P.p.s.a. ma charakter bezwzględny, co oznacza, że żadne szczególne okoliczności nie uprawniają strony do osobistego sporządzenia zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną. Niezachowanie tzw. przymusu adwokacko - radcowskiego w odniesieniu do zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej stanowi brak niepodlegający konwalidacji w trybie art. 49 P.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 20 marca 2012 r., I OZ 169/12).
W niniejszej sprawie odpis postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o odrzuceniu skargi kasacyjnej z uzasadnieniem doręczono skarżącej wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia zażalenia dnia 15 czerwca 2015 r. W szczególności pouczono skarżącą, że zażalenie od postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata albo radcę prawnego, zaś w sprawach obowiązków podatkowych może być sporządzone przez doradcę podatkowego. Bezspornym jest, że zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej skarżąca sporządziła osobiście. Nie należy ona do podmiotów uprawnionych na podstawie art. 194 § 4 P.p.s.a. do sporządzenia takiego zażalenia, a zatem słusznie ocenił Wojewódzki Sąd Administracyjny, że zażalenie takie, jako niedopuszczalne, podlegało odrzuceniu.
Z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. art. 197 § 2 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.