Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędziowie NSA Anna Robotowska Małgorzata Korycińska (spr.) Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 17 listopada 2011 r. sygn. akt II SA/Sz 854/11 w sprawie ze skargi A. U. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy rozpatrzenia sprzeciwu postanawia: 1. uchylić zaskarżony wyrok, 2. odrzucić skargę, 3. zwrócić A. U. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. uiszczony wpis od skargi w wysokości 100 (sto) złotych.
Oddalając skargę na to postanowienie Sąd I instancji za zgodne z prawem uznał stanowisko, że skoro skarżący nie był kontrolowanym podmiotem, to nie służyło mu wskazane w art. 84c u.s.d.g. prawo wniesienia sprzeciwu i tym samym wszczęcia wynikającego z wniesienia takiego sprzeciwu postępowania. Skoro jednak skarżący sprzeciw taki złożył, organ celny zasadnie uznał go za wskazane w art. 61 § 1 k.p.a. żądanie wszczęcia postępowania na żądanie strony i zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a. wydał postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z uwagi na fakt, że żądanie o którym mowa w art. 61 zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną.
W podstawie prawnej wyroku Sąd I Instancji powołał art. 145 § 1 oraz art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.).
II
Skargą kasacyjną A. B. zaskarżył wyrok Sądu I instancji w całości zarzucając mu naruszenie:
I. przepisów postępowania mających wpływ na wynik sprawy:
1) art. 134 k.p.a. w zw. z art. 144 k.p.a. oraz w zw. z art. 135 p.p.s.a., art. 145 § 1 ust. 1 pkt b) ew. c) p.p.s.a., art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych. (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1269; dalej: p.u.s.a.), poprzez ich zastosowanie w sytuacji, gdy nie wystąpiły ku temu ustawowe przesłanki,
2) art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. w zw. z art. 144 k.p.a. oraz w zw. z art. 135 p.p.s.a., art. 145 § 1 ust. 1 pkt b) ew. c) p.p.s.a., art. 1 § 1 i 2 p.u.s.a., poprzez faktyczną akceptację faktu braku stosowania dwóch wyżej wymienionych przepisów k.p.a. przez organ II instancji, a w efekcie ich niezastosowanie także przez Sąd, w sytuacji, gdy postępowanie prowadzone przez Naczelnika Urzędu Celnego w S. nie było przeprowadzone zgodnie z prawem;