Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Rafał Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 7 września 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z. Ż. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 1541/04 w sprawie z wniosku Z. Ż. o wyłącznie sędziego WSA w Warszawie Pameli Karuś − Dębickiej, sędziego WSA w Warszawie Olgi Żurawskiej − Matusiak, asesora WSA w Warszawie Ewy Marcinkowskiej w sprawie ze skargi Z. i K. Ż. na decyzję Ministra Środowiska z dnia 23 czerwca 2004 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania działalności polegającej na wydobywaniu kopaliny postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania U Z A S A D N I E N I E Postanowieniem z dnia 30 maja 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 1541/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek Z. Ż. o wyłączenie składu orzekającego Sądu, to jest sędziego WSA Pameli Karuś − Dębickiej, sędziego WSA Olgi Żurawskiej − Matusiak, asesora WSA Ewy Marcinkowskiej. Skarżący wniosek swój złożył na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2005 r. W uzasadnieniu wskazał na naruszenie jego praw obywatelskich i konstytucyjnych poprzez oddalenie wniosku o nagrywanie rozprawy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekając w sprawie wskazał, że wyłączenie sędziego od rozpatrywania sprawy może nastąpić z mocy samej ustawy w przypadkach przewidzianych w art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153. poz. 1270 ze zm.) - dalej: p.p.s.a. lub też na żądanie sędziego lub na wniosek strony (art. 19 p.p.s.a.). Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący w żaden sposób nie uprawdopodobnił zaistnienia jakiejkolwiek przesłanki wynikającej z przywołanych powyżej przepisów ustawy p.p.s.a., mogącej stanowić podstawę do wyłączenia sędziów składu orzekającego. Powoływanie się skarżącego na naruszenie jego praw obywatelskich i konstytucyjnych nie stanowi ustawowych podstaw wyłączenia sędziego i w związku z tym jego wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. W zażaleniu na powyższe postanowienie Z. Ż. podniósł zarzut rażącego naruszenia prawa polegający na naruszaniu przez sądy administracyjne naczelnych zasad wywodzących się z art. 2, 7, 8 i 42 Konstytucji RP jak również art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Zarzucił również, że wydanie postanowienia nastąpiło na posiedzeniu niejawnym, co zdaniem skarżącego uniemożliwiło mu przedstawienie dowodów świadczących o słuszności wniosku. Zdaniem skarżącego, odmowa dokumentowania (nagrywania) przebiegu rozprawy dowodzi, że sędziowie mieli coś do ukrycia. Zarzucił także, że sprawa została rozpoznana mimo wypowiedzenia obywatelskiego posłuszeństwa sądownictwu administracyjnemu. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Wyłączenie sędziego od rozpatrywania sprawy następuje z mocy samej ustawy w przypadkach przewidzianych w art. 18 p.p.s.a. lub też na żądanie sędziego lub na wniosek strony (art. 19 p.p.s.a.) w sytuacji, gdy między sędzią a jedną ze stron (lub jej przedstawicielem) zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywoływać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Treść wniosku wskazywała, że strona powoływała się na okoliczności wymienione w art. 19 p.p.s.a. Strona składając wniosek o wyłączenie składu orzekającego Sądu, musi uprawdopodobnić istnienie uzasadniających żądanie obiektywnych okoliczności w stosunku do wszystkich sędziów. Przepis art. 20 p.p.s.a. wskazuje na wymagania formalne wniosku o wyłączenie sędziego. Wniosek powinien być zgłoszony w formie pisemnej lub ustnie do protokołu w sądzie. Oprócz ogólnych warunków, którym powinno odpowiadać każde pismo strony, wniosek o wyłączenie sędziego powinien zawierać wskazanie sędziego, podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie oraz powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodobniających istnienie tej przyczyny Zgodnie z art. 22 § 1 p.p.s.a. o wyłączeniu sędziego rozstrzyga sąd administracyjny, w którym sprawa się toczy. Na podstawie § 2 tego artykułu postanowienie to wydaje sąd w składzie trzech sędziów na posiedzeniu niejawnym, po złożeniu wyjaśnienia przez sędziego którego wniosek dotyczy. W aktach niniejszej sprawy brak jest wyjaśnień sędziów, o wyłączenie których wnoszono, zaś ustawodawca wyraźnie wskazał, że stanowią one niezbędny element postępowania w sprawie o wyłączenie sędziego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał postanowienie oddalające wniosek o wyłącznie sędziów uchybiając obowiązkowi wynikającemu z art. 22 § 2 p.p.s.a. dotyczącego złożenia wyjaśnienia przez sędziów których dotyczył wniosek o wyłącznie sędziego. Tym samym brak było niezbędnego elementu umożliwiającego kontrolę, czy zachodziły przesłanki wyłączenia sędziów. Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 1 i § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia. KM
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 7 września 2005 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:
Sędzia NSA Rafał Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 7 września 2005 r.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z. Ż.
na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 1541/04 w sprawie z wniosku Z. Ż.
o wyłącznie sędziego WSA w Warszawie Pameli Karuś − Dębickiej, sędziego WSA w Warszawie Olgi Żurawskiej − Matusiak, asesora WSA w Warszawie Ewy Marcinkowskiej w sprawie ze skargi Z. i K. Ż.
na decyzję Ministra Środowiska z dnia 23 czerwca 2004 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania działalności polegającej na wydobywaniu kopaliny postanawia:
uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania
U Z A S A D N I E N I E
Postanowieniem z dnia 30 maja 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 1541/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek Z. Ż. o wyłączenie składu orzekającego Sądu, to jest sędziego WSA Pameli Karuś − Dębickiej, sędziego WSA Olgi Żurawskiej − Matusiak, asesora WSA Ewy Marcinkowskiej. Skarżący wniosek swój złożył na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2005 r. W uzasadnieniu wskazał na naruszenie jego praw obywatelskich i konstytucyjnych poprzez oddalenie wniosku o nagrywanie rozprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekając w sprawie wskazał, że wyłączenie sędziego od rozpatrywania sprawy może nastąpić z mocy samej ustawy w przypadkach przewidzianych w art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153. poz. 1270 ze zm.) - dalej: p.p.s.a. lub też na żądanie sędziego lub na wniosek strony (art. 19 p.p.s.a.).
Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący w żaden sposób nie uprawdopodobnił zaistnienia jakiejkolwiek przesłanki wynikającej z przywołanych powyżej przepisów ustawy p.p.s.a., mogącej stanowić podstawę do wyłączenia sędziów składu orzekającego. Powoływanie się skarżącego na naruszenie jego praw obywatelskich i konstytucyjnych nie stanowi ustawowych podstaw wyłączenia sędziego i w związku z tym jego wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
W zażaleniu na powyższe postanowienie Z. Ż. podniósł zarzut rażącego naruszenia prawa polegający na naruszaniu przez sądy administracyjne naczelnych zasad wywodzących się z art. 2, 7, 8 i 42 Konstytucji RP jak również art.
6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Zarzucił również, że wydanie postanowienia nastąpiło na posiedzeniu niejawnym, co zdaniem skarżącego uniemożliwiło mu przedstawienie dowodów świadczących o słuszności wniosku. Zdaniem skarżącego, odmowa dokumentowania (nagrywania) przebiegu rozprawy dowodzi, że sędziowie mieli coś do ukrycia. Zarzucił także, że sprawa została rozpoznana mimo wypowiedzenia obywatelskiego posłuszeństwa sądownictwu administracyjnemu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wyłączenie sędziego od rozpatrywania sprawy następuje z mocy samej ustawy w przypadkach przewidzianych w art. 18 p.p.s.a. lub też na żądanie sędziego lub na wniosek strony (art. 19 p.p.s.a.) w sytuacji, gdy między sędzią a jedną ze stron (lub jej przedstawicielem) zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywoływać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Treść wniosku wskazywała, że strona powoływała się na okoliczności wymienione w art. 19 p.p.s.a.