Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Zielińska po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 1447/10 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 1447/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmówił M. J. przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie z jej skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2010 r., nr [...], w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
W dniu 1 czerwca 2010 r. skarżąca wraz ze skargą złożyła wniosek "o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2010 r." Skarżąca wniosek uzasadniła tym, że od 20 marca do 25 marca 2010 r. była obłożnie chora i nie mogła opuszczać domu, a o fakcie wydania zaskarżonej decyzji dowiedziała się w dniu 25 maja 2010 r., kiedy to otrzymała od organu pismo stanowiące odpowiedź na wniosek skarżącej o wydanie kopii akt.
WSA w W. postanowieniem z dnia 29 lipca 2010 r. odrzucił wniosek i wskazał, że dniem, w którym rozpoczął bieg termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi jest dzień 7 kwietnia 2010 r., jako dzień następny po dniu 6 kwietnia 2010 r., w którym to dniu upłynął termin do odbioru przez skarżącą awizowanej przesyłki zawierającej zaskarżoną decyzję. Zdaniem Sądu, złożenie przez skarżącą w dniu 1 czerwca 2010 r. wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nastąpiło po upływie ustawowego siedmiodniowego terminu do wniesienia tegoż wniosku.
Po rozpoznaniu zażalenia M. J., postanowieniem z dnia 12 października 2010 r., II GZ 288/10, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie podnosząc, że skoro skarżąca o wydanej decyzji dowiedziała się w dniu 25 maja 2010 r. to przyjąć należało, iż termin do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi zaczął biec z dniem 26 maja 2010 r. i upływał 1 czerwca 2010 r.
Odmawiając przywrócenia terminu Wojewódzki Sąd Administracyjny podniósł, że skarżąca jako uzasadnienie braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi do sądu wskazała na chorobę w okresie od 20 do 25 marca 2010 r. Sąd zwrócił uwagę, że korespondencja wysłana do skarżącej, zawierająca decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2010 r., była dwukrotnie awizowana w dniach 22 marca 2010 r. i 29 marca 2010 r., a zatem skarżąca mogła odebrać decyzję także po ustaniu choroby i skutecznie wnieść skargę. W ocenie Sądu, z zawartej na kopercie adnotacji wynikało, że przesyłka była dwukrotnie awizowana w związku z czym należało przyjąć, że listonosz pozostawił awiza. Skarżąca nie przedstawiła żadnych dowodów, które by potwierdzały, że takie awiza nie zostały pozostawione, np. nie wykazała, że podjęła jakiekolwiek czynności reklamacyjne we właściwym urzędzie pocztowym.
Mając powyższe na uwadze, Sąd I instancji uznał, że skarżąca nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca wniosła o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zarzucając naruszenie art. 87 p.p.s.a. polegające na błędnym przyjęciu, że skarżąca nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu.