Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Dyrektora Izby Celnej w P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R. z dnia 24 lutego 2011 r., sygn. akt II SA/Rz 12/10 w zakresie zawieszenia postępowania w sprawie ze skargi M. G. Spółki z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w zakresie zmiany miejsca urządzania gier na automatach o niskich wygranych postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 24 lutego 2011 r., sygn. akt II SA/Rz 12/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w R. w sprawie ze skargi M. G. Spółki z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w odmowy zmiany decyzji udzielającej zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, zawiesił postępowanie w sprawie.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. postanowieniem z dnia [...] listopada 2010 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Gd 261/10 zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z pytaniem prejudycjalnym: "Czy przepis art. 1 pkt 11 Dyrektywy nr 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U.UE.L.98.204.37 z późn. zm.) powinien być interpretowany w ten sposób, że do "przepisów technicznych", których projekty powinny zostać przekazane Komisji zgodnie z art. 8 ust. 1 wymienionej dyrektywy należy taki przepis ustawowy, który zakazuje wydawania zezwoleń na działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych".
W ocenie Sądu pierwszej instancji, odpowiedź na pytanie czy ustawa o grach hazardowych zawiera przepisy techniczne i czy brak notyfikacji tychże przepisów Komisji Europejskiej stanowi o zgodności tychże przepisów z powołanymi przepisami Unii Europejskiej, będzie miało wpływ na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie. Dyrektor Izby Celnej w P. zażaleniem zaskarżył powyższe postanowienie, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w R. oraz o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Postanowieniu zarzucono naruszenie:
1. art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej jako p.p.s.a. w związku z art. 267 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej poprzez bezzasadne zawieszenie postępowania sądowego z uwagi na przedstawienie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. postanowieniem z dnia 16 lutego 2010 r., sygn. akt III SA/Gd 261/10 pytania prawnego Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sytuacji braku przesłanek do występowania z pytaniem prejudycjalnym,
2. art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. poprzez jego zastosowanie, w sytuacji gdy rozstrzygnięcie sprawy będącej przedmiotem postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w G. nie zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Zdaniem organu w dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych kwestia zgodności ustawy o grach hazardowych z prawem unijnym, w tym z art. 1 pkt 11 i art. 8 ust. 1 Dyrektywy nr 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego była wielokrotnie przedmiotem rozważań i sądy nie dopatrzyły się naruszenia prawa unijnego w zakresie, w jakim WSA w G. sformułował pytanie prawne. Zatem brak było przesłanek do występowania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wobec czego zawieszenie postępowania sądowego w rozpoznawanej sprawie, do czasu uzyskania odpowiedzi Trybunał jest bezzasadne.