Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Skoczylas po rozpoznaniu w dniu 6 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R. P. na zarządzenie Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 138/16 w zakresie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego w sprawie ze skargi R. P. na postanowienie Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości w celu rozpatrzenia odwołań od wyników egzaminu adwokackiego z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w zakresie odwołania od zadania z egzaminu adwokackiego postanawia: oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 138/16, Sędzia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pozostawił bez rozpoznania wniosek R. P. o wyłączenie sędziego w sprawie ze skargi R. P. na postanowienie Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości w celu rozpatrzenia odwołań od wyników egzaminu adwokackiego z [...] sierpnia 2015 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania, na podstawie art. 49 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.).
Sąd stwierdził, że pismem z dnia [...] czerwca 2017 r. R. P. złożył wniosek o wyłączenie sędziego od udziału w tym postępowaniu.
Zarządzeniem z 3 lipca 2017 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych wniosku o wyłączenie sędziego, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, poprzez wskazanie z imienia i nazwiska sędziego, którego wyłączenia się domaga oraz uprawdopodobnienie przyczyny uzasadniającej wyłączenie sędziego.
Powyższe wezwanie doręczono skarżącemu 19 lipca 2017 r., jednak braków tych nie uzupełniono w wyznaczonym terminie.
Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył skarżący, wnosząc o jego uchylenie w całości jako niezgodnego z prawem i stanem faktycznym oraz budzącego jego niezadowolenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zaważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 49 § 1 i 2 p.p.s.a. jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania. Na zarządzenie przysługuje zażalenie.
W niniejszej sprawie Przewodniczący Wydziału trafnie ocenił, że wniosek o wyłączenie sędziego obarczony jest brakami formalnymi podlegającymi uzupełnieniu w trybie przewidzianym w art. 49 § 1 p.p.s.a.
Art. 18 § 1 p.p.s.a. wskazuje na przyczyny wyłączenia sędziego, stanowiące procesową gwarancję bezstronności sądu w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18 p.p.s.a. sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie, o czym stanowi art. 19 p.p.s.a. Oznacza to, że o wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonego sędziego i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich okoliczności, które wymagają oceny, czy wątpliwości co do bezstronności sędziego są uzasadnione. Oprócz elementów formalnych wskazanych w art. 46 § 1 p.p.s.a. wniosek o wyłączenie sędziego powinien zatem zawierać: oznaczenie sędziego poprzez wskazanie jego imienia i nazwiska, a także podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie i powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodabniających istnienie tej przyczyny. Bez dochowania wskazanych wymogów nie można bowiem stwierdzić, czy zachodzi w ogóle przesłanka wyłączenia określona w ustawie jako istnienie okoliczności, która w odniesieniu do konkretnej osoby mogłaby wywołać wątpliwości co do jej bezstronności. Brak tych danych niewątpliwie uniemożliwia nadanie pismu dalszego biegu i uzasadnia wezwanie strony do uzupełnienia jego braków, stosownie do art. 49 § 1 p.p.s.a.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek skarżącego nie odpowiadał wskazanym powyżej wymogom. Skarżący nie wskazał z imienia i nazwiska sędziego, którego wniosek dotyczy, nie podał również konkretnych i obiektywnych okoliczności wyłączenia w stosunku do tego sędziego, a tym samym okoliczności tych nie uprawdopodobnił. W tych okolicznościach zasadnie wezwano skarżącego do usunięcia braków formalnych wniosku poprzez sprecyzowanie, wyłączenia którego sędziego - z imienia i nazwiska - domaga się, a także do podania powodów żądania. Skarżący, mimo wezwania i prawidłowego pouczenia o skutkach niezastosowania się do niego, w wyznaczonym terminie nie uzupełnił wskazanych w wezwaniu braków formalnych wniosku. W takiej sytuacji Sędzia był zobowiązany pozostawić wniosek o wyłączenie sędziego bez rozpoznania, na podstawie art. 49 § 2 p.p.s.a., co też nastąpiło w zaskarżonym zarządzeniu, które uznać należy za wydane prawidłowo.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.