Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Sulimierski po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia S. Spółki z o.o. w C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 września 2010 r., sygn. akt V SA/Wa 1827/10 w zakresie stwierdzenia niewłaściwości i przekazania sprawy według właściwości w sprawie ze skargi S. Spółki z o.o. w C. na informację zawartą w piśmie Agencji Rozwoju Pomorza S.A. w G. z dnia [...] lipca 2010 r., Nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z budżetu Unii Europejskiej postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 22 września 2010 r. o sygn. akt V SA/Wa 1827/10 stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę ze skargi S. Sp. z o.o. w C. Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w G.
S. Sp. z o.o. (skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. skargę na informację Agencji Rozwoju Pomorza S.A. w Gdańsku z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 30c ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712) po wyczerpaniu środków odwoławczych przewidzianych w systemie realizacji programu operacyjnego i po otrzymaniu informacji o negatywnym wyniku procedury odwoławczej przewidzianej w systemie realizacji programu operacyjnego, o której mowa w art. 30 b ustawy wnioskodawca może w tym zakresie wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 14 dni. Z kolei w myśl art. 30 e ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju w zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania przed sądami administracyjnymi stosuje się odpowiednio przepisy p.p.s.a. Sąd I instancji na podstawie art. 13 § 2 p.p.s.a. stwierdził, że do rozpoznawania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona. Sąd I instancji podkreślił, że stosowanie tego przepisu nie zostało wyłączone w powołanym wyżej art. 30 c ust. 2 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
W zażaleniu na powyższe postanowienie S. Sp. z o.o. podniosła, że skarga dotyczyła pisma Instytucji Zarządzającej tj. Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. Bowiem jedynie PARP jest centralnym organem administracji publicznej, natomiast Regionalne Instytucje Finansujące są jedynie swoistymi oddziałami terenowymi, działającymi jedynie na rzecz PARP.
Zaskarżonemu postanowieniu skarżąca zarzuciła naruszenie art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), art. 7 p.p.s.a., art. 30c ust. 1 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz art. 45 Konstytucji. Mając powyższe na uwadze wniosła o uchylenie postanowienia Sądu I instancji i skierowanie sprawy do merytorycznego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Zażalenie nie jest uzasadnione i podlega oddaleniu. W zażaleniu od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżąca spółka podniosła zarzut przekazania sprawy do rozpoznania przez niewłaściwy miejscowo Sąd, tj. Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w G., podczas gdy właściwy jest Sąd, do którego pierwotnie wniesiono skargę. Zarzut ten zdaniem NSA w składzie sędziego orzekającego nie jest trafny, a rozstrzygnięcie Sądu I instancji o przekazaniu sprawy według właściwości innemu sądowi jest prawidłowe. Skarga została bowiem wniesiona na pismo Agencji Rozwoju Pomorza S.A. (Instytucja Wdrażająca) z dnia [...] lipca 2010 r. które zostało wydane w wyniku pozytywnego rozpatrzenia protestu przez Instytucję Zarządzającą, która następnie zleciła Instytucji Wdrażającej ponowne przeanalizowanie i ocenę wniosku. Zatem to informacja - pismo wydane przez Instytucję Wdrażającą w tym trybie było przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.