Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 25 lutego 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 3898/14 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Komisji Nadzoru Audytowego z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z listy podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 25 lutego 2016 r. o sygn. akt VI SA/Wa 3898/14 orzekając na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) odmówił M. W. przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 9 września 2015 r. w sprawie ze skargi na decyzję Komisji Nadzoru Audytowego z dnia [...] września 2014 r. w przedmiocie skreślenia z listy podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych.
Wyjaśniając motywy podjętego rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że wyrokiem z dnia 9 września 2015 r. skarga M. W. została oddalona w całości. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczono pełnomocnikowi skarżącego 5 listopada 2015 r. Dnia 15 grudnia 2015 r. pełnomocnik skarżącego złożył od powyższego wyroku skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że terminowi uchybiono w związku z nieplanowanym i koniecznym wyjazdem skarżącego za granicę w dniach od 24 listopada 2015 r. do 8 grudnia 2015 r. Na dowód załączono do sprawy bilety lotnicze skarżącego z P. do G. z 24 listopada 2015 r. oraz z G. do P. z 8 grudnia 2015 r. Pełnomocnik skarżącego wyjaśnił, że nie był uprawniony do podejmowania jakichkolwiek czynność procesowych bez uzgodnienia ich uprzednio ze skarżącym, stąd nie wniósł w terminie skargi kasacyjnej. Na dowód załączono do akt oświadczenie skarżącego z 20 stycznia 2016 r., w którym podał, że z pełnomocnikiem łączyła go ustna umowa, w oparciu o którą pełnomocnik miał go informować o wszystkich czynnościach podejmowanych w jego imieniu.
W ocenie Sądu w sprawie nieuprawdopodobniono braku winy w uchybieniu terminowi. Sąd nie uznał za okoliczność nie do przezwyciężenia wyjazdu skarżącego z Polski. Nawet zakładając, że był to wyjazd nagły i nieplanowany, który przypadł w ostatnich dniach terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, to w dobie telefonii komórkowej i Internetu nie było przeszkód, aby pełnomocnik ustalił ze skarżącym czy ma wnieść skargę kasacyjną, którą następnie można by było uzupełnić o stanowisko lub sugestie skarżącego poczynione po jego powrocie. Pełnomocnik należycie dbający o interesy mandanta, mając na względzie, że przywrócenie terminu nie jest instytucją należną tylko z tego tytułu, że wniosło się wniosek o przywrócenie terminu, winien był wnieść skargę kasacyjną, którą mógł następnie cofnąć, gdyby skarżący stwierdził, że niezasadnie została ona złożona. Nawet gdyby skarga kasacyjna była dotknięta jakimś brakiem formalnym, to Sąd wezwałby do jej uzupełnienia.
Jak stwierdził Sąd, w orzecznictwie sądowym powszechnie uważa się, że skutki czynności podejmowanych przez pełnomocnika strony obciążają stronę. Profesjonalny pełnomocnik posiada stosowną wiedzę i umiejętności by wykonywać powierzone mu czynności w sposób, który nie narazi jego mandanta na niekorzystne skutki procesowe. Zatem profesjonalny pełnomocnik wie, że określonych czynności należy dokonywać w przepisanych terminach. W ocenie WSA gdy pełnomocnik, będący radcą prawnym, nie podejmuje takich działań, należy to uznać za brak szczególnej staranności jakiej można wymagać od profesjonalnego pełnomocnika należycie wykonującego swoje obowiązki.