Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Pietrasz po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia P. L. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 14 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Bk 127/17 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku w sprawie ze skargi P. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia (...) listopada 2016 r., nr (...) w przedmiocie określenia opłaty dodatkowej za wydobyte z rażącym naruszeniem warunków koncesji kruszywo naturalne postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przywrócić P. L. termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 29 sierpnia 2017 r., sygn. akt II SA/Bk 127/17
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku postanowieniem z dnia 14 grudnia 2017 r., II SA/Bk 127/17 odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku w sprawie ze skargi P. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia (...) listopada 2016 r. nr (...) w przedmiocie określenia opłaty dodatkowej za wydobyte z rażącym naruszeniem warunków koncesji kruszywo naturalne.
Wyrokiem z dnia (...) sierpnia 2017 r. oddalono skargę w przedmiotowej sprawie. W piśmie procesowym z dnia 28 listopada 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżący - P. L.wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia tego wyroku.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że o wyroku dowiedział się z pisma skierowanego do niego ze Starostwa Powiatowego w B. P., odebranym przez niego w dniu 21 listopada 2017 r. Podniósł, że niezłożenie przez niego wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku pozbawiło go możliwości poznania motywów rozstrzygnięcia i możliwości ewentualnego zaskarżenia tego orzeczenia. Wskazał, że nie posiadał informacji o dacie rozprawy i wydaniu wyroku. Informacja o oddaleniu skargi była dla niego zaskoczeniem. Podał, że cierpi na uzależnienie od alkoholu i związku z tym oraz z w związku z problemami w firmie i w rodzinie, w ostatnim okresie jego stan psychiczny się pogorszył. W ostatnich miesiącach był na leczeniu odwykowym od uzależnienia alkoholowego oraz leczył się psychiatrycznie. W zasadzie od czerwca 2017 r. cierpi na depresję i nie potrafi funkcjonować w rzeczywistości. Gdyby zdawał sobie sprawę z tego, że w sprawie zapadł wyrok na pewno wystąpiłby z wnioskiem o jego uzasadnienie. Obecnie jest pod wzmożoną opieką psychiatrów, psychologów i terapeutów. Do wniosku zostało dołączone zaświadczenie z dnia 27 listopada 2017 r. wystawione przez specjalistę psychiatrę z którego wynika, że skarżący w okresie od 1 sierpnia do 27 listopada 2017 r. wykazywała cechy pogorszenia stanu psychicznego, co mogło wpłynąć na jego zdolność do oceny sytuacji i podejmowania decyzji. Do wniosku dołączono także wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku
W sprawie, nie budzi zastrzeżeń Sądu dopełnienie przez stronę wymogów formalnych wniosku, lecz okoliczność spełnienia merytorycznej przesłanki przywrócenia terminu, jaką jest uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu. Oceniając podnoszony przez skarżącego argumenty dotyczące jego stanu psychicznego, Sąd stwierdził że nie może on usprawiedliwiać uchybienia terminu. Istotne bowiem jest, że skarżący aktywnie działał w sprawie, składał pisma i wnioski - w tym osobiście sporządził i nadał skargę w której zwarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wypełnił i nadał wniosek o przyznanie prawa pomocy a następnie złożył sprzeciw. Forma i treść tych pism procesowych nie pozwala uznać skarżącego za osobę mającą trudności z oceną sytuacji i z podejmowaniem decyzji.
Sąd I instancji wskazał, że skarżący został prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy, co prawda nie uczestniczył w niej czynnie ale, mógł osobiście lub przy pomocy osób trzecich uzyskać informację o wyniku sprawy i co do dalszego postępowania w sekretariacie sądu. Sąd podkreślił też, że wniosek o sporządzenie uzasadnienia nie jest skomplikowanym pismem, które wymagałoby znacznego nakładu sił. Stwierdzić należy, że gdyby nawet stan psychiczny skarżącego wyłączał jego funkcjonowanie w rzeczywistości, to nie była to przeszkoda takiego rodzaju aby przy dołożeniu należytej staranności o własne interesy nie mógł złożyć stosownego wniosku w terminie osobiście lub przy pomocy osób trzecich. Pogorszenie stanu psychicznego nie miało charakteru nagłego. Jak podaje skarżący trwał on od czerwca 2017 r. a więc przez okres prawie dwóch miesięcy przed datą wydania wyroku. W ocenie Sądu, jest to okres w którym skarżący mógł zorganizować pomoc w prowadzeniu swych spraw. Tym bardziej, że jak podano powyżej treść pism skarżącego nie świadczy o tym, że jest on osobą nieporadną życiowo.