Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędzia del. WSA Marek Wroczyński po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Starosty Powiatu Świdnickiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą Powiatu Świdnickiego a Wójtem Gminy Trawniki o wskazanie organu właściwego do rozpatrzenia wniosku W. L. z dnia 22 września 2015 r. o sprostowanie daty urodzenia w akcie własności ziemi postanawia: odrzucić wniosek.
Starosta Powiatu Świdnickiego wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Wójtem Gminy Trawniki w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku W. L. z dnia 22 września 2015 r. o sprostowanie daty urodzenia w akcie własności ziemi nr [...] wydanym przez Naczelnika Powiatu w Lublinie.
W uzasadnieniu wniosku Starosta wskazał, że wnioskiem z dnia 22 września 2013 r. W. L. zwrócił się do Wójta Gminy Trawniki o wydanie postanowienia prostującego treść aktu własności ziemi, wydanego w dniu [...] listopada 1974 r. Pismem z dnia 7 października 2015 r. Wójt Gminy Trawniki, w oparciu o art. 65 § 1 k.p.a., przekazał wniosek do Starosty Powiatu Świdnickiego, jako organu właściwego do załatwienia sprawy, wskazując na brak kompetencji do sprostowania decyzji, którą jest akt własności ziemi wydany przez Naczelnika Powiatu w Lublinie.
Starosta podkreślił, że w przepisach prawa powszechnie obowiązującego brak jest podstaw prawnych dla uznania Starosty Powiatu Świdnickiego jako organu właściwego do załatwienia sprawy. Należy zauważyć, iż ustawa z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 27, poz. 250), na podstawie której został wydany akt własności ziemi, została uchylona z dniem 6 kwietnia 1982 r. W dacie tej istniały w strukturze organów administracji państwowej organy takie jak naczelnicy gmin. Wszelkie zatem wnioski o sprostowanie aktów własności ziemi mogły być rozpoznane przez naczelników gmin, pomimo, iż akt prawny, na podstawie którego były one wydawane, został uchylony. Sytuacja taka zmieniła się dopiero z chwilą wejścia w życie reformy administracji państwowej, kiedy to naczelnicy gmin przestali istnieć w strukturze tychże organów. Ustawa z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198) nie przewidziała przeniesienia kompetencji naczelników gmin w zakresie dotyczącym aktów własności ziemi na nowo powstałe organy z tego powodu, iż w dacie wejścia w życie tego aktu ustawa o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych już nie obowiązywała w systemie prawa. W tej sytuacji przyjęcie właściwości Starosty do orzekania w przedmiocie sprostowania aktu własności ziemi nie znajduje żadnego uzasadnienia. Kompetencji do załatwienia sprawy objętej wnioskiem nie można również wywieść z treści art. 94 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.). Do uznania właściwości Starosty w sprawie konieczne byłoby wskazanie konkretnego przepisu, który przekazuje takie zadanie Staroście lub wcześniej przekazał kierownikowi urzędu rejonowego, taki zaś przepis nie istnieje. Wobec tego nie ma podstaw dla uznania właściwości Starosty dla załatwienia sprawy objętej sporem. Skoro zatem przywołane akty prawne i inne przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie określają do właściwości jakich organów należy obecnie omawiana kategoria spraw, dlatego też zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w tym zakresie należy przyjąć domniemanie kompetencji gminy.