Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. WSA Paweł Groński po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Starosty O. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą O. a Małopolskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w K. w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania zezwolenia na usunięcie drzew postanawia: wskazać Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. jako organ właściwy do rozpoznania wniosków Gminy Z. o wydanie zezwolenia na usunięcie drzew z terenu działek nr ewid. [...] i [...], obręb [...], Miasto Z.
Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2015 r. Starosta O. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Małopolskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w K. w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania zezwolenia na usunięcie drzew rosnących na działkach nr ewid. [...] i [...], obręb [...], Miasto Z.
W uzasadnieniu wniosku Starosta O. wskazał, że w dniu [...] lutego 2015 r. Gmina Z. zwróciła się do Starosty O. z wnioskami o wydanie zezwoleń na usunięcie drzew, rosnących w obrębie przedmiotowych działek, stanowiących własność Gminy Z. W toku postępowania wyjaśniającego ustalono, że wnioskowane do usunięcia drzewa znajdują się w ścisłej strefie ochrony konserwatorskiej miasta Z. Wojewódzki Konserwator Zabytków w B. decyzją z dnia [...] lutego 1987 r. wpisał do rejestru zabytków pod numerem [...] "układ urbanistyczny miasta Z. z XIV/XV wieku wraz z zespołem zabudowy z 2 poł. XIX w. oraz historycznie wykształconymi ciągami komunikacyjnymi i zielenią miejską, a także stawami i ciągami wodnymi z XVIII/XIX w. w granicach wg załącznika nr 1, nr 2 do decyzji". W związku z powyższym, zawiadomieniem z dnia [...] lutego 2015 r., znak: [...], [...], Starosta O. przekazał w/w wnioski do Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K., jako organu właściwego do załatwienia przedmiotowej sprawy. Pismem z dnia [...] marca 2015 r., znak: [...] organ ten odesłał wnioski Gminy Z. do Starosty O. do rozpatrzenia zgodnie z kompetencjami, informując, że na podstawie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lipca 2012 r., sygn. akt II OW 82/12 zmienił wykładnię prawa i obecnie "posiada kompetencje jedynie do wydania pozwoleń na usuwanie drzew i krzewów na działkach wpisanych indywidualnym wpisem do rejestru zabytków oraz stanowiących element zieleni miejskiej towarzyszącej historycznemu układowi urbanistycznemu miasta Z". W ocenie Starosty O., w świetle art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 627 ze zm.) oraz postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2014 r., sygn. akt II OW 180/13, przyznane wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków uprawnienie do wydawania zezwoleń na usunięcie drzew lub krzewów dotyczy drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków i nie ogranicza zadań tego organu do wydawania zezwoleń na usunięcie drzew lub krzewów wpisanych do rejestru zabytków jedynie w przypadku decyzji o indywidualnym wpisie do rejestru zabytków. Art. 83 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o ochronie przyrody nie wskazuje na cechy, jakimi powinny odznaczać się drzewa lub krzewy rosnące na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków. Wojewódzki Konserwator Zabytków powinien rozpatrzyć wniosek właściciela nieruchomości zabytkowej, bez względu na to, czy drzewo przedstawia wartości historyczne. Niezmienny pozostaje bowiem fakt, że drzewo znajduje się na terenie takiej nieruchomości, która przedstawione wartości posiada i została wpisana do rejestru zabytków na podstawie ostatecznej decyzji administracyjnej.