II OZ 1096 / 15 POSTANOWIENIE Dnia 17 listopada 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 sierpnia 2015 r. sygn. akt II SAB/Gd 86/14 odmawiające przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych zażalenia na postanowienie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku z dnia 22 stycznia 2015 r. sygn. akt II SAB/Gd 86/14 odmawiającego skarżącej przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. W. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku w przedmiocie warunków zabudowy postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 22 stycznia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Skarżąca w dniu 17 lutego 2015 r. wniosła do Sądu drogą elektroniczną zażalenie na powyższe postanowienie.
Zarządzeniem z dnia 19 lutego 2015 r. Przewodnicząca Wydziału wezwała skarżącą do usunięcia braków formalnych zażalenia poprzez podpisanie zażalenia z dnia 17 lutego 2015 r. przesłanego pocztą elektroniczną znajdującego się w aktach sprawy bądź przez nadesłanie odpisu ww. zażalenia zawierającego własnoręczny, oryginalny podpis, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia. Przesyłka zawierająca powyższe wezwanie skierowana została na adres skarżącej znajdujący się w aktach sprawy. Po dwukrotnym awizowaniu przez pocztę w dniach 23 lutego 2015 r. i 3 marca 2015 r. przesyłka z adnotacją "zwrot nie podjęto w terminie" została zwrócona do Sądu w dniu 11 marca 2015 r.
Postanowieniem z dnia 26 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił zażalenie M. W. na postanowienie tego Sądu z dnia 22 stycznia 2015 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Przyczyną odrzucenia było nieuzupełnienie braków formalnych zażalenia we wskazanym w wezwaniu terminie. Z uzasadnienia postanowienia z dnia 26 marca 2015 r. wynika, że Sąd uznał za prawidłowo dokonane i skuteczne w trybie art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.), doręczenie skarżącej wezwania do usunięcia braków formalnych zażalenia.
Pismem nadanym w placówce pocztowej w dniu 22 kwietnia 2015 r. skarżąca zwróciła się do Sądu z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych zażalenia od postanowienia z dnia 22 stycznia 2015 r. Z uzasadnienia wniosku wynika, że skarżąca dopiero z doręczonego jej w dniu 15 kwietnia 2015 r. odpisu postanowienia z dnia 26 marca 2015 r. o odrzuceniu zażalenia dowiedziała się o skierowaniu do niej drogą pocztową przesyłki sądowej zawierającej wezwanie do uzupełnienia braków formalnych zażalenia. Skarżąca zakwestionowała prawidłowość i skuteczność przyjętego za dokonane doręczenia wezwania do usunięcia braków zażalenia wskazując, że przesyłka powyższa była podwójnie awizowana poprzez przystawienie pieczęci na kopercie, ale bez faktycznego doręczenia drugiego awiza o terminie odbioru. Skarżąca wskazała, że sam fakt postawienia pieczęci na kopercie o podwójnym awizowaniu nie jest wystarczającym dowodem na jednoczesne doręczenie awiza, albowiem są to dwie odrębne czynności. Jedynym dowodem potwierdzającym fakt podwójnego awizowania byłoby prowadzenie przez doręczyciela rejestru doręczanych awiz, w którym wpisy musiałyby następować po doręczeniu awiza. Skarżąca wyjaśniła, że w związku z zaistniałą sytuacją zwróciła się do Poczty Polskiej z reklamacją przedmiotowej przesyłki. Kopię wskazanej reklamacji skarżąca przedłożyła do akt sądowych.