Dnia 16 stycznia 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. E. i C. E. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 października 2014 r., sygn. akt II OZ 1120/14 o oddaleniu zażalenia W. E. i C. E. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Po 578/13 w sprawie ze skargi W. E. i C. E. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: 1) odrzucić zażalenie; 2) oddalić wniosek o sprostowanie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 października 2014 r., sygn. akt II OZ 1120/14.
Pismem z dnia 30 listopada 2014 r. W. E. i C. E. złożyli zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie tegoż Sądu z dnia 30 października 2014 r. oddalającego zażalenie W. E. i C. E. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Po 578/13.
W piśmie tym skarżący zawarli również wniosek o sprostowanie zaskarżonego postanowienia przez zastąpienie słowa "oddalić" (zażalenie) słowem "odrzucić" (zażalenie).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie, jako niedopuszczalne, należało odrzucić.
Zgodnie z art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", zażalenie do NSA przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, gdy ustawa wyraźnie przewiduje możliwość wniesienia zażalenia oraz na postanowienia wymienione w art. 194 § 1 pkt 1-10 p.p.s.a. Ustawodawca, w powołanej wyżej ustawie, nie przewidział środków odwoławczych od orzeczeń (zarówno wyroków jak i postanowień) Naczelnego Sądu Administracyjnego. Orzeczenia tego Sądu stają się prawomocne z chwilą ich wydania i nie przysługują od nich żadne środki odwoławcze, w tym także zażalenie (art. 168 § 1 p.p.s.a.).
A zatem wniesione w niniejszej sprawie zażalenie na postanowienie NSA jest niedopuszczalne.
Odnosząc się zaś do wniosku o sprostowanie - wniosek ten nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 156 § 1 p.p.s.a., Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym - art. 156 § 2 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie strona wnioskująca domaga się sprostowania, które w efekcie miałoby prowadzić do zmiany treści rozstrzygnięcia orzeczenia. Sprostowanie nie jest środkiem prawnym, które może prowadzić do istotnej zmiany treści rozstrzygnięcia. Takiej zmiany nie można zakwalifikować jako niedokładności, błędu lub innej oczywistej omyłki. Z tego względu wniosek podlega oddaleniu.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 178 w związku art. 197 § 2 oraz art. 156 § 1 i 2 w związku z art. 166 i art. 193 p.p.s.a. orzeczono jak w postanowieniu.