Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2010 r., sygn. akt VII SA/Wa 324/10 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi G. M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2009 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej postanawia: umorzyć postępowanie zażaleniowe.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 29 lipca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek skarżącego G. M. o wstrzymanie wykonania decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2009 r. w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji nakazującej przywrócenie do stanu poprzedniego działki poprzez likwidację stawu oraz urządzeń piętrzących. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarżący nie wskazał w jaki sposób niewstrzymanie wykonania decyzji odmawiającej uchylenia decyzji ostatecznej może wpłynąć na powstanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wskazane we wniosku decyzje organów administracji wydane w celu likwidacji stawu nie mogły zostać wstrzymane ponieważ nie mieszczą się w granicach tej samej sprawy.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 29 lipca 2010 r. skarżący podniósł, że niesłusznie Sąd pierwszej instancji odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Likwidacja stawu niesie ze sobą nieodwracalne skutki gospodarze i ekologiczne (zniszczenie siedliska organizmów chronionych). Skarżący podniósł, że decyzje o rozbiórce powinny zostać wstrzymane ze względu na dobro społeczne oraz ochronę środowiska naturalnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wstrzymanie wykonania aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji. Oznacza to, że rozpoznanie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności przez Sąd pierwszej instancji po wydaniu przez ten Sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji staje się bezprzedmiotowe. Zażalenie na postanowienie z dnia 29 lipca 2010 r. oddalające wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zostało przedstawione NSA po wydaniu wyroku z dnia 20 sierpnia 2010 r., którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę. W tej sytuacji, z uwagi na przepis art. 61 § 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi rozpoznanie zażalenia na postanowienie Sądu pierwszej instancji o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji stało się bezprzedmiotowe.
Po wydaniu przez Sąd pierwszej instancji orzeczenia kończącego postępowanie skarżący, w razie wniesienia skargi kasacyjnej, może złożyć wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez Naczelny Sąd Administracyjny (uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt I GPS 1/07, ONSAiWSA z 2007 r., Nr 4, poz. 77).
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 193 i art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi umorzył postępowanie zażaleniowe.