Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 1658/18 odmawiające wstrzymania wykonania decyzji w sprawie ze skargi K.S. i A.B. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie nakazu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Postanowieniem z dnia 10 października 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 1658/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił K.S. i A.B. wstrzymania wykonania decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] marca 2018 r. znak [...].
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, że K. S. i A. B., pismem z dnia 15 czerwca 2018 r. wniosły za pośrednictwem organu skargę na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2018 r. w przedmiocie nakazu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Wraz ze skargą wniosły o wstrzymanie wykonania decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] marca 2018 r., znak: [...].
Uzasadniając odmowę wstrzymania wykonania ww. decyzji Sąd podniósł, że postępowanie w sprawie wstrzymania wykonania decyzji jest postępowaniem prowadzonym na wniosek skarżącego, a więc Sąd nie jest uprawniony do działania z urzędu, a jedynie w zakresie, na jaki wskazuje skarżący we wniosku. W związku z tym, że strona skarżąca nie wystąpiła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2018 r. nie jest więc możliwe wstrzymanie wykonania decyzji objętej wnioskiem. Z uwagi na powyższe Sąd uznał, że w sprawie brak jest podstaw do wstrzymania wykonania decyzji organu I instancji, skoro strona nie wystąpiła o wstrzymanie wykonania zaskarżonego do Sądu aktu.
Zażaleniem A. B. zaskarżyła powyższe postanowienie zarzucając mu naruszenie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez błędne przyjęcie, że z przepisu tego wynika, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu jest wskazanie przez skarżącego we wniosku okoliczności, które uzasadniają niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oraz błędne przyjęcie, że we wniosku ma wykazać to skarżący. Z uwagi na powyższe wniesiono o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji i zasądzenie na rzecz skarżącej kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu zażalenia podniesiono, że już treść samej skargi na decyzję, która utrzymuje w mocy decyzję nakładającą na m.in. skarżącą określone obowiązki, tj. usunięcie do dnia [...].12.2019 r. nieprawidłowości występujących na jazie zlokalizowanym na rzece [...], rodzi niebezpieczeństwo poniesienia przez skarżącą szkody finansowej w zakresie kosztów remontu jazu w sytuacji, gdy to nie skarżąca powinna być do tego zobowiązana.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018, poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy (art. 61 § 3 p.p.s.a.).