Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 265/13, o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku postanowieniem z dnia 21 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 265/13, po rozpoznaniu wniosku E. S., odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W uzasadnieniu Sąd podał, że wnioskiem z dnia 9 grudnia 2013 r. skarżący wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Jest to trzecie żądanie o przyznanie prawa pomocy w tym samym zakresie złożone przez skarżącego w przedmiotowej sprawie. Charakteryzując swoją sytuację materialną wskazał, że samotnie prowadzi gospodarstwo rolne położone na bardzo słabych glebach. Orzeczeniem lekarza KRUS został uznany za czasowo niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym, co spowodowało ograniczenie produkcji i spadek dochodów przy niezmienionych kosztach prowadzenia gospodarstwa. Spowodowało również konieczność wynajęcia pracowników do cięższych prac. Około połowa powierzchni gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego położona jest w odległości 13 km od siedliska, co utrudnia gospodarowanie i generuje koszty, zwłaszcza że rosną ceny środków produkcji. Majątek wnioskodawcy stanowi nieruchomość rolna o powierzchni 18 ha, drewniany dom o powierzchni 60 m², stare i niefunkcjonalne budynki gospodarskie oraz wymagające napraw maszyny rolnicze. Nie posiada zgromadzonych oszczędności i przedmiotów wartościowych. Źródłem jego utrzymania jest renta w wysokości 465,14 zł miesięcznie, czynsz dzierżawny w wysokości 1000 zł rocznie, zwrot akcyzy - około 1100 zł rocznie, dopłaty do gruntów - 2335 zł, zwrot kosztów sądowych - 124 zł. Wskazał, że jego miesięczny dochód to kwota około 1000 zł. Jest przeciwko niemu prowadzonych sześć postępowań egzekucyjnych, a komornicy zajmują jego dochody. Jest zadłużony na kwotę około 14.000 zł u osób fizycznych i instytucji.
W dniu 13 listopada 2013 r. skarżący uiścił żądany wpis od skargi.
Zdaniem Sądu liczne wnioski o przyznanie prawa pomocy składane w niniejszej sprawie mają na celu jedynie przedłużanie aktywności sądu w tej sprawie, co może być oceniane w kategoriach nadużycia prawa i powinno prowadzić do odmowy przyznania prawa pomocy, tym bardziej że składane wnioski są podobne w swej treści, strona powołuje się w nich wielokrotnie na te same okoliczności oraz składa te wnioski niezależnie od rzeczywistej potrzeby korzystania w sprawie z kosztów sądowych.
Jedynymi dokumentami, z których jednoznacznie wynika wysokość uzyskiwanych przez skarżącego dochodów jest decyzja KRUS o przyznaniu renty rolniczej (465,14 zł) oraz decyzja o płatności ONW na kwotę ponad 3.238, 11 zł (z pierwszej połowy ubiegłego roku). Skarżący przyznał dodatkowo, że uzyskał zwrot podatku akcyzowego (1200 zł), roczny dochód z dzierżawy (1000 zł) oraz zwrot kosztów postępowania (124 zł), jednakże dochody te co do zasady niemające charakteru stałego (zwrot kosztów, zwrot akcyzy), bowiem te ograniczają się do kwoty zaledwie 465,14 zł.
Powyższe budziło w ocenie Sądu pierwszej instancji uzasadnione wątpliwości, co do wiarygodności złożonych oświadczeń, zwłaszcza co do tego, skąd skarżący uzyskuje comiesięcznie kwotę 1000 zł na pokrywanie bieżących wydatków oraz skąd czerpie środki na inne wydatki jak np. zakup oleju napędowego na kwotę 405 zł we wrześniu 2013 r., czy wpłacenie w dniu 13 listopada 2013 r. kwoty 300 zł tytułem wpisu w sprawie.