Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. U. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 listopada 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 993/10 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R. U. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił R. U., reprezentowanemu przez adwokata, przywrócenia terminu do złożenia skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż pełnomocnik skarżącego podniósł we wniosku, że nie zna osoby, której imię i nazwisko widnieje na zwrotnym potwierdzeniu odbioru zaskarżonej decyzji. Wyjaśnił on też, że prowadzi jednoosobową kancelarię, w związku z tym jedyną osobą upoważnioną przez niego do odbioru korespondencji jest radca prawny posiadający biuro w sąsiedztwie kancelarii. Wskazał także, że w dniu odebrania przesyłki zawierającej zaskarżoną decyzję nie było go w kancelarii i znalazł ją pod drzwiami kancelarii w dniu 4 maja 2010 r., stąd też uznał, iż przesyłka ta została odebrana przez radcę prawnego w tym dniu.
W ocenie Sądu powołane we wniosku okoliczności nie mogły stanowić przesłanki przywrócenia terminu, nie wskazywały one bowiem na brak winy strony w uchybieniu. Sąd podkreślił, iż pełnomocnik skarżącego, po znalezieniu przesyłki zawierającej decyzję pod drzwiami kancelarii, winien był upewnić się co do tego kiedy i komu została ona wydana. Niedokonanie tego wskazywało na brak należytej staranności w działaniach pełnomocnika. Sąd I instancji zauważył też, że okoliczność wadliwego doręczenia decyzji może być podniesiona i zbadana dopiero w drodze właściwego środka zaskarżenia.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł R. U., domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i przywrócenia terminu do złożenia skargi, bowiem uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W uzasadnieniu zażalenia pełnomocnik skarżącego podniósł, iż doręczenie decyzji Komendanta Głównego Policji było wadliwe, nastąpiło bowiem do rąk osoby nieuprawnionej. Zdaniem autora zażalenia za datę doręczenia decyzji do rąk strony uznać trzeba dzień 4 maja 2010 r., kiedy to pełnomocnik skarżącego miał faktyczną możliwość zapoznania się z jej treścią. Działający w sprawie adwokat podniósł też, że zakładał, iż Poczta Polska, dokonując doręczenia w przedmiotowej sprawie, dochowała obowiązujących procedur, dlatego też nie próbował wyjaśniać wcześniej okoliczności doręczenia decyzji.
W odpowiedzi na zażalenie Komendant Główny Policji, wniósł o jego oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.) przywrócenie uchybionego terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie nastąpiło bez winy strony. Wykazanie zaś tego braku spoczywa właśnie na stronie, co wynika z art. 87 § 2 p.p.s.a.
W przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie niewadliwie uznał, iż okoliczności powołane we wniosku R. U. nie wskazują na brak winy skarżącego w uchybieniu terminu do złożenia skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji.