Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. P.-B. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 lutego 2005r. sygn. akt III SA/Łd 2/05 o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania w sprawie ze skargi Z. P.-B. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia 3 listopada 2004r. [...] w przedmiocie zameldowania postanawia: - oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 10 lutego 2005r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi pozostawił bez rozpoznania wniosek Z. P.-B. o przyznanie prawa pomocy. W uzasadnieniu zarządzenia podano, iż zarządzeniem z dnia 20 stycznia 2005r. skarżący został wezwany do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy przez nadesłanie oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach na urzędowym formularzu PPF - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Wezwanie zostało doręczone skarżącemu w dniu 27 stycznia 2005r. Termin do uzupełnia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy upłynął bezskutecznie w dniu 4 lutego 2005r.
Na zarządzenie o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania Z. P. - B. złożył zażalenie, wnosząc o jego uchylenie jako "oczywiście bezzasadnego i bezsensownego".
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zażalenie nie jest oparte na usprawiedliwionych podstawach.
Stosownie do przepisu art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru. W myśl art. 257 powyższej ustawy wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
W niniejszej sprawie wnioskodawca był wezwany do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy w postaci złożenia go na urzędowym formularzu, jednakże nie zadośćuczynił temu wezwaniu. Zaskarżone zarządzenie odpowiada zatem prawu.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.