Wniosek w przedmiocie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Bytów
Sentencja

II OZ 367/11 POSTANOWIENIE Dnia 10 maja 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenie H. U. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 czerwca 2008 r. sygn. akt II SA/Gd 606/06 w zakresie oddalenia wniosku D. i H. U. o wyłączenie sędziów w sprawie ze skargi H. H., S. W. i S. B. na uchwałę Rady Miasta Bytów z dnia [...] czerwca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Bytów postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił wniosek uczestników postępowania D. U. i J. U. o wyłączenie asesora WSA K. K., sędziego WSA J. P. i sędziego NSA B. S.- P.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, iż D. U. i J. U. w ww. wniosku podnieśli zarzuty wskazujące na brak ustawowej gwarancji bezstronności sądu, a także zarzucili im, że w związku z wydanym wyrokiem naruszenie przepisów art. 54, art. 133 i art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.- zwanej dalej p.p.s.a.). Nadto zakwestionowano ustalony w uzasadnieniu wyroku stan faktyczny, podniesiono nie odniesienie się w uzasadnieniu do podejmowanych orzeczeń oraz wskazano na brak szczegółowej analizy wskazywanych przez stronę dokumentów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, oddalając wniosek, wskazał, że uczestnicy, składając wniosek o wyłączenie sędziów orzekających w niniejszej sprawie powołali się na art. 20 p.p.s.a., który reguluje warunki formalne przedmiotowego wniosku. Natomiast z treści art. 19 p.p.s.a. wynika, że jedyną przesłanką wyłączenia sędziego na wniosek strony jest ewentualny brak bezstronności wynikający z istnienia stosunku osobistego, o którym stanowi ten przepis.

Sędziowie, których dotyczył wniosek uczestników wyjaśnili poprzez złożenie pisemnych oświadczeń, że nie występują żadne okoliczności, mogące budzić wątpliwości, co do ich bezstronności. Tym samym, w ocenie Sądu, brak jest przesłanki wyłączenia wymienionych sędziów stosownie do treści art. 19 p.p.s.a., bowiem z przytoczonych wyjaśnień wynika, iż nie występuje między nimi, a stronami lub ich przedstawicielami stosunek osobisty, jak również nie zachodzą przyczyny wyłączenia z mocy prawa, określone w art. 18 p.p.s.a. Odwołując się do poglądu Sądu Najwyższego wyrażonego w postanowieniu z dnia 25 sierpnia 1971 r. w sprawie I CZ 121/71 (OSNCP z 1972r., nr 3, poz. 75), Sąd podkreślił, że autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia i jeżeli strona, która żąda wyłączenia zaprzecza jego prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które by podważały wiarygodność oświadczenia sędziego". W ocenie Sądu wniosek strony nie został należycie uzasadniony w świetle art. 19 p.p.s.a., a podniesione w nim zarzuty nie wywołują wątpliwości co do bezstronności wymienionych wyżej sędziów. Udział bowiem sędziów w składzie orzekającym w sprawie, w której zapadł dla strony niekorzystny wyrok, oceniony przez stronę jako błędny, nie jest przesłanką wyłączenia sędziego, o której mówi art. 19 p.p.s.a. Kwestionowanie orzeczeń, jak również ocena pracy sędziego pod kątem ewentualnych popełnionych przez niego uchybień przepisom prawa formalnego albo błędów w stosowaniu prawa materialnego, należy do sądu wyższej instancji w ramach kontroli instancyjnej. Sąd rozpoznający wniosek o wyłączenie sędziego nie bada zasadności i prawidłowości czynności podjętych w sprawie przez sąd orzekający. Jak wynika z okoliczności niniejszej sprawy, zapadły wyrok z dnia 24 maja 2007 r. doręczony wraz z uzasadnieniem małżonkom U. w dniu 27 lipca 2007 r., zaskarżony został w dniu 27 sierpnia 2008 r. skargą kasacyjna sporządzoną przez ustanowionego w sprawie w ramach przyznanego prawa pomocy profesjonalnego pełnomocnika. Inne natomiast wydane w sprawie, po wyroku, przez asesora, którego dotyczy wniosek o wyłączenie, orzeczenia (postanowienia) podlegają odrębnemu zaskarżeniu.

Strona 1/2