Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Go 897/13 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie ze skargi W. Z. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim postanowieniem z dnia 13 lutego 2014 r., na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), odmówił W. Z. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 4 grudnia 2013 r. oddalającego jej skargę na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] sierpnia 2013 r.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wyrok oddalający skargę W. Z. uprawomocnił się 4 stycznia 2014 r., wniosek zaś o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia tego wyroku skarżąca złożyła w dniu 7 lutego 2014 r. We wniosku skarżąca wyjaśniła, że po złożeniu skargi oczekiwała na informację o sposobie jej załatwienia. Otrzymawszy zawiadomienie o wezwaniu na rozprawę przekonana była, że jej skarga zostanie uwzględniona. W dniu 3 lutego 2014 r. synowa przypomniała jej o toczącej się sprawie, zaś w dniu 4 lutego 2014 r. synowa w rozmowie telefonicznej z pracownikiem Sądu dowiedziała się, że skarga została oddalona. Skarżąca wyjaśniła, że jest osobą w zaawansowanym wieku, od urodzenia jest niepełnosprawna. Podniosła, iż znajduje się w trudnej sytuacji finansowej i życiowej.
W ocenie Sądu I instancji w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku z dnia 4 grudnia 2013 r. Wskazując na kryteria, jakich spełnienie warunkuje uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu, Sąd uznał, że skarżąca w niewystarczający sposób wykazała brak winy w uchybieniu terminu. Sąd stwierdził, że uchybienie terminowi wynikające z subiektywnego przeświadczenia o zasadności skargi, czy też zapomnienia o prowadzonym postępowaniu, jest przez stronę zawinione, albowiem wynika z braku dbałości o swoje sprawy w stopniu należytym. Podkreślił, że strona była informowana o terminie rozprawy, prawidłowo została też pouczona o zasadach sporządzania uzasadnienia wyroków sądów administracyjnych.
W zażaleniu na powyższe postanowienie W. Z. wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Wskazała, że jest w podeszłym wieku i jest już zmęczona dowodzeniem, czy zasługuje na świadczenie dla osób represjonowanych. Z tego względu popełnia takie błędy. Zaznaczyła, że wierzyła, iż Sąd uwzględni jej skargę na decyzję odmawiającą przyznania jej powyższego świadczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, strona, która bez swojej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym, może złożyć wniosek o przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności wnosi się do sądu, w którym czynność ta miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). Należy w nim uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2). Kryterium braku winy, jako przesłanki umożliwiającej przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym wiąże się z obowiązkiem dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu tej czynności (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lutego 2003r., II SA 4162/01, Monitor Prawniczy 2003, nr 8, s. 340). O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.