Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Leszek Kiermaszek po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 1142/19 o odrzuceniu zażalenia w sprawie ze skargi G. C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia ponaglenia postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia 14 czerwca 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 1142/19 odrzucił skargę G. C. (dalej określanego jako skarżący) na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] marca 2019 r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia ponaglenia wniesionego na niezałatwienie sprawy w terminie przez Prezydenta Miasta [...].
Sąd ten kolejnym postanowieniem z dnia 21 sierpnia 2019 r. odrzucił skargę kasacyjną wniesioną przez skarżącego od powyższego postanowienia odrzucającego skargę jako niedopuszczalną.
Kwestionując powyższe rozstrzygnięcie skarżący pismem z dnia 31 października 2019 r. wniósł zażalenie, które sporządził osobiście, a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 października 2019 r. odrzucił je z tej przyczyny, że nie zostało sporządzone przez fachowego pełnomocnika, zatem z naruszeniem przymusu adwokacko-radcowskiego.
Skarżący wniósł zażalenie na powyższe postanowienie zaskarżając je w całości i domagając się jego uchylenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak stanowi art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm., dalej zwanej P.p.s.a.) zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem są kwestie wymienione w punktach 1 - 10, w tym odrzucenie skargi kasacyjnej (pkt 7). Jednocześnie stosownie do art. 194 § 4 P.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, a przepis art. 175 § 2-3 P.p.s.a. stosuje się odpowiednio. Oznacza to, że powyższy wymóg nie dotyczy spraw dotyczących obowiązków podatkowych i celnych oraz spraw egzekucji administracyjnej związanych z tymi obowiązkami, jeżeli strona skarżąca jest reprezentowana przez doradcę podatkowego, ani spraw własności przemysłowej, gdy stronę reprezentuje rzecznik patentowy (art. 175 § 3 P.p.s.a.). Dodatkowo przymusu adwokacko-radcowskiego nie stosuje się, jeżeli zażalenie jest sporządzane przez sędziego, prokuratora, notariusza, radcę Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej albo profesora lub doktora habilitowanego nauk prawnych, będącego stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka bądź gdy stroną postępowania jest Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej albo gdy czynności w postępowaniu za organy administracji rządowej, państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej lub Skarb Państwa podejmowane są przez Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej (art. 175 § 2 i 2a P.p.s.a.).
W rozpoznawanej sprawie skarżący sporządził osobiście zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2019 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej, również przez niego osobiście sporządzonej. Skarżący nie twierdzi i również nie wynika to z akt sprawy, aby był adwokatem lub radcą prawnym, ani którymkolwiek z podmiotów wskazanych w art. 175 § 2 P.p.s.a. Rozpoznawana sprawa nie dotyczy także spraw własności przemysłowej ani obowiązków podatkowych czy celnych i egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. W konsekwencji skarżący nie korzysta z wyłączenia z obowiązku przymusu adwokacko-radcowskiego przy składaniu środków odwoławczych, w stosunku do których został wprowadzony ten obowiązek. Jak już wskazano, jednym ze środków zaskarżenia objętych powyższym przymusem jest zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, co wynika wprost z treści art. 194 § 4 P.p.s.a., o czym skarżący został pouczony przy doręczeniu orzeczenia, którym odrzucono wniesioną przez niego skargę kasacyjną, ściślej zaś pismo nazwane skargą kasacyjną. W takiej sytuacji stanowisko Sądu pierwszej instancji uznające zażalenie za niedopuszczalne jest zgodne z prawem.
Z tych powodów Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji