Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 kwietnia 2015 r. sygn. akt II SA/Gd 177/15 odmawiające wstrzymania wykonania postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta na prawach powiatu w [...] z dnia [...] 2014 r. nr [...] w sprawie ze K. G. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu i stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta na prawach powiatu w [...] z dnia [...] 2014 r. nr [...] w sprawie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z 30 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Gd 177/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił K. G. wstrzymania wykonania postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta na prawach powiatu w [...] z dnia [...] 2014 r. nr [...] w sprawie ze skargi K. G. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta na prawach powiatu w [...] z dnia [...] 2014 r. nr [...] i uchybienia terminu do wniesienia zażalenia w sprawie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że w skardze na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] 2015 r. nr [...] wniósł o wstrzymanie wykonania postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta na prawach powiatu w [...] z dnia [...] 2014 r. nr [...] (dalej postanowienie z [...] 2014 r.).
Rozpoznając wniosek Sąd I instancji uznał, że w niniejszej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest postanowienie organu odwoławczego wydane w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu i stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie organu I instancji. Natomiast wniosek skarżącego o udzielenie ochrony tymczasowej odnosi się do postanowienia z [...] 2014 r. o nałożeniu na skarżącego grzywny w kwocie 12.920 zł w celu przymuszenia.
W ocenie Sądu I instancji skarżący wnioskiem o wstrzymanie wykonania próbuje objąć akt administracyjny, który znajduje się poza granicami przedmiotowej sprawy, rozumianej w sensie materialnym. O odrębności wyżej wskazanych aktów świadczy ich odmienność przedmiotowa. Co prawda sprawy te pozostają ze sobą w związku chronologicznym i podmiotowym, jednak ze względu na wskazaną wyżej odrębność zakresów przedmiotowych nie można uznać, że tworzą one tę samą sprawę w znaczeniu materialnym. W postępowaniu sądowoadministracyjnym dotyczącym przywrócenia i stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia nie jest możliwe skuteczne wnioskowanie o wstrzymanie wykonania aktu administracyjnego, od którego strona skarżąca nie wniosła zażalenia w ustawowo przewidzianym terminie (postanowienie NSA z 12.6.2012 r., II FZ 441/12, cbosa; k. 11-12 akt sądowych).
Zażalenie na powyższe rozstrzygniecie wywiódł K. G. wnosząc o zawieszenie lub uchylenie postępowania egzekucyjnego w celu przymuszenia i przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z [...] 2014 r., podnosząc, że łącznie w obu postanowieniach nałożono nań grzywny w celu przymuszenia w kwotach - odpowiednio: 12.920 zł i 17.740 zł, mimo że rozebrał obie podmurówki; wskazał nadto, że on i jego żona leczą się onkologicznie (k. 17-18 akt sądowych).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.