Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 683/13 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia odwołania postanawia oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 7 maja 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 683/13 odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia odwołania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 86 § 1 i 87 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Warunkiem skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu jest łączne spełnienie przesłanek ustanowionych w przepisach art. 86 i art. 87 P.p.s.a., tj. uprawdopodobnienie przez stronę braku winy w uchybieniu terminu (art. 86 § 1 i art. 87 § 2), spowodowanie przez uchybienie terminu ujemnych skutków dla strony (art. 86 § 2), dochowanie terminu do wniesienia wniosku (art. 87 § 1) i dopełnienie uchybionej czynności (art. 87 § 4).
W rozpoznawanej sprawie z treści wniosku wynika, że skarżący zachował siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się - zgodnie z orzecznictwem i literaturą przedmiotu - z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Warunkiem dopuszczalności przywrócenia stronie terminu jest zatem uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo całej staranności nie mogła ona dokonać czynności w terminie, to znaczy, że zachodziły przeszkody od niej niezależne oraz istniejące przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej.
W orzecznictwie sądowym wskazać można następujące przykłady okoliczności faktycznych, które mogą uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminu: mylne pouczenie o środkach zaskarżenia (por. post. WSA w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2004 r., sygn. akt III SA 1983/03 publ. http://orzeczenia.nsa.gov.pl); awaria systemu informatycznego Krajowego Rejestru Sądowego, uniemożliwiająca stronie uzyskanie brakujących dokumentów w terminie określonym przez sąd (por. post. WSA w Warszawie z dnia 10 lipca 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1370/06 publ. http://orzeczenia.nsa.gov.pl); obalenie domniemania doręczenia adresatowi pisma (por. post. NSA z dnia 4 września 2001 r., sygn. akt II SA/Po 2646/00); nagła choroba, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą (por. wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 2001r., sygn. akt I SA/Wr 676/99 publ. http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Zdaniem Sądu błąd polegający na tym, że pracownik skarżącej omyłkowo zaadresował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zamiast do organu korespondencję zawierającą skargę, nie spełnia przesłanki uprawdopodobnienia braku winy. Postanowienie organu drugiej instancji bowiem, które otrzymała skarżąca zawierało wyczerpujące i jasne pouczenie o terminie i sposobie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Błąd tego rodzaju, skutkujący niedotrzymaniem ustawowego terminu, należy uznać za brak należytej staranności w prowadzeniu swoich spraw. Obowiązkiem skarżącej jest takie zorganizowanie pracy, aby czynności procesowe były dokonywane prawidłowo i w terminie. Również fakt, że błąd ten został popełniony przez pracownika strony skarżącej nie spełnia przesłanki uprawdopodobnienia braku winy i nie może być zaliczony do przeszkód niezależnych od pracodawcy (strony skarżącej). Pracodawca bowiem odpowiada za działania swoich pracowników. W świetle powyższych rozważań skarżąca nie wykazała braku swojej winy w niniejszej sprawie.