Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. i R. J. od zarządzenia Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 września 2005 r. sygn. akt II SA/Gd 280/05 w sprawie ze skargi B. i R. J. na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 30 września 2004 r., nr [...] w przedmiocie protestu do planu zagospodarowania przestrzennego postanawia zażalenie oddalić.
W dniu 8 września 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w wykonaniu zarządzenia z 5 września 2005 r. wezwał skarżących B. i R. J. do wpłacenia wpisu sądowego w kwocie 300 zł od wniesionej do Sądu skargi.
Skarżący zaskarżyli powyższe zarządzenie zażaleniem, w którym zarzucili naruszenie przepisów art. 220 § 1 pkt 2 i art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przez wezwanie ich do uiszczenia wpisu, mimo nierozpoznania ich wniosku o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych. Wobec tego zarzutu wnieśli o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zażalenie mylnie wskazało jako naruszony zaskarżonym zarządzeniem nieistniejący przepis art. 220 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Nie wykazało też żadnego naruszenia art. 260 tej ustawy. Z akt sprawy wynika, iż od wydanego przez Referendarza Sądowego postanowienia o odmowie przyznania prawa pomocy skarżący wnieśli sprzeciw, co zgodnie z powołanym ostatnio przepisem spowodowało utratę mocy tego postanowienia. Następnie jednak Sąd I instancji wydał postanowienie z dnia 2 sierpnia 2005 r. o odmowie przyznania prawa pomocy. Postanowienie to zostało doręczone skarżącym w dniu 11 sierpnia 2005 r. (k. 67 akt) i nie zostało przez nich zaskarżone. Po jego uprawomocnieniu Sąd, zgodnie z art. 220 § 1 i 230 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - p.p.s.a., wezwał skarżących do uiszczenia wpisu. Zażalenie nie podnosi żadnych uzasadnionych zarzutów do tego zgodnego z prawem działania Sądu. Dlatego na mocy art. 184 w zw. z art. 197 § 2 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.