Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Walentynowicz po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia "[...]" Spółka z o.o. w P. na zawarte w punkcie II wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 marca 2008 r., sygn. akt II SA/Gd 792/07 orzeczenie o zasądzeniu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi "[...]" Spółka z o.o. w P. na czynność Starosty S. w przedmiocie zwrotu opłaty uiszczonej z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji rolnej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w punkcie II wyroku z dnia 11 marca 2008 r., sygn. akt II SA/Gd 792/07, zasądził od Starosty S. na rzecz "[...]" Spółka z o.o. w P. kwotę 9.308 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych w sprawie ze skargi "[...]" Spółka z o.o. w P. na czynność Starosty S. w przedmiocie zwrotu opłaty uiszczonej z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji rolnej. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd podniósł, że orzeczenie o zasądzeniu kosztów postępowania za obie instancje oparte jest na przepisie art. 200 i art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", oraz § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. b w związku z art. § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) - kwota zasądzonych kosztów obejmuje wpis sądowy od skargi kasacyjnej w kwocie 3.908 zł oraz koszty zastępstwa procesowego za obie instancje, w tym przed sądem I instancji w kwocie 3.600 zł i przed sądem II instancji w kwocie 1.800 zł.
Zażalenie na to rozstrzygnięcie złożyła skarżąca Spółka podnosząc, że Sąd błędnie zastosował § 6 pkt 6 rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podczas gdy zastosowanie winien znaleźć § 6 pkt 7 tego rozporządzenia, a także błędnie zastosował § 14 pkt 2 lit. b i nie zastosował § 14 pkt 2 lit. a rozporządzenia, gdyż pełnomocnik uczestniczył w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Zdaniem skarżącej Spółki koszty postępowania wynoszą 16.508 zł, na które składa się wpis sądowy od skargi kasacyjnej w kwocie 3.908 zł oraz koszty zastępstwa procesowego przed sądem I instancji w kwocie 7.200 zł i przed sądem II instancji w kwocie 5.400 zł.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 200 ppsa w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. W myśl art. 205 § 2 ppsa do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Zgodnie z § 6 pkt 6 rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu stawki minimalne przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 50.000 zł do 200.000 zł wynoszą 3.600, natomiast stosownie do punktu 7 przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 200.000 zł - 7.200 zł.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego należy zgodzić się z zarzutami przedstawionymi w zażaleniu. Sąd I instancji rozstrzygając o kosztach postępowania nieprawidłowo powołał § 6 pkt 6 rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, a zatem błędnie określił stawkę minimalną, która stanowi również podstawę do obliczenia zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd nie wskazał na jakiej podstawie dokonał powyższego ustalenia kosztów sądowych ograniczając się jedynie do podania przepisów prawnych.
Uwzględniając zażalenie Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł o zwrocie kosztów postępowania zażaleniowego, ponieważ nienależnie uiszczony wpis sądowy od zażalenia został skarżącej Spółce zwrócony, jednocześnie nie wykazano, że skarżąca Spółka poniosła z tego tytułu dodatkowe wydatki.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na mocy art. 185 § 1 w związku z art. 197 ppsa.